Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Ο Κρύσταλλος των εορτών

    

Η γοργόνα σήμερα έβγαλε από το πατάρι τα στολίδια του Χριστουγεννιάτικου δέντρου.
Θα απορείτε γιατί δεν στόλισε καραβάκι.
Ε! πια μες τη Ωκεανούπολη όλο θαλασσινά, βάρκες, καράβια, υποβρύχια, τα ίδια και τα ίδια …
Θα στολίσει δέντρο αλλά όχι όποιο δέντρο να΄ναι.
Το κουτί με τα στολίδια της είναι μαγικό όπως κι όλα μες στο σπίτι.
Το ανοίγει λοιπόν και ένα φως υπέροχο αναδύεται.
Μπαλίτσες χρωματιστές σαν το ουράνιο τόξο.
Αγγελάκια χρυσά με φωτεινά φτερά.
Ελαφάκια με κουδουνάκια.
Χρωματιστές μεταξένιες κορδέλες.
Και το καλύτερο για το τέλος: ο κρύσταλλος της ευτυχίας


Υπέροχος, πολυγωνικός, διάφανος.
Το φως πάνω του κάνει ιριδισμούς και σε στέλνει σε παραμυθένιες χώρες όπου η μουσική κι ο χορός σε υποδέχονται και η χαρά και το γέλιο σου κάνουν συντροφιά.

Τον κρύσταλλο της ευτυχίας δεν είναι δύσκολο να τον βρεις.
Δεν αγοράζεται. Τον ψάχνεις. Μα έχει μια ιδιοτροπία.
Αν τον τοποθετήσεις στο σπίτι και δεν τον υπακούσεις εξαφανίζεται.
Μετά είναι δύσκολο να βρεις άλλον. Μάλλον δεν έχεις δεύτερη ευκαιρία.


Η γοργόνα θυμήθηκε τις γιορτές που ως παιδί βρήκε τον κρύσταλλο.
Η χαρά της ήταν τεράστια. Από  τότε τον φύλαγε προσεχτικά στο διάφανο κουτάκι του και τον πρόσεχε ως κόρη οφθαλμού.



Παραλίγο να τον χάσει για πάντα μια φορά πριν δυο χρόνια αλλά τελευταία στιγμή εμφανίστηκε ο σοφός Καπετάνιος και της θύμισε την ιδιορρυθμία του κρυστάλλου.
«Γέλα Mare.Αφέσου στη χαρά. Νοιώσε τη μαγεία. Χόρεψε στο ρυθμό»  
Έτσι σώθηκε ο κρύσταλλος της.
Τον κρατά με αγάπη και της θυμίζει ότι η ζωή συνεχίζεται και είναι μαγική.
Η χαρά δεν έχει να κάνει με την ύλη και τα αγαθά αλλά με το όνειρο, το ταξίδι του μυαλού και την αναζήτηση της ευτυχίας μέσα μας.

Το δέντρο του κήπου περίμενε υπομονετικά. Στην Ωκεανούπολη όλα μιλούν, κι αν δεν σας το΄χω πει, σας το λέω τώρα.


Το δέντρο έγειρε τα κλωνάρια του για να βάλλει η Mare και η Leila τα στολίδια.
Ο κήπος φωτίστηκε και μουσική απλώθηκε παντού.


Ο κρύσταλλος τοποθετήθηκε στην καρδιά του δέντρου με την υπόσχεση να τον προσέχει μέχρι να μπει πάλι στο κουτί του.





Το παιχνίδι του κρύσταλλου άρχισε.
Κλείστε τα μάτια και ταξιδέψτε.

Ανοίξτε τα χέρια και αγκαλιαστείτε.


Χορέψτε χωρίς λόγο
Τραγουδήστε ακόμα και φάλτσα τα τραγουδάκια.


Χαρίστε δώρα χαράς, δικά σας, όχι αγοραστά: ένα φιλί, μια αγκαλιά, ένα όνειρο, μια ευχή, ένα κάστανο, μια κορδέλα, μια καραμέλα, κι ότι πιο απλό και καθημερινό…….


Ο κρύσταλλος της ευτυχίας γεμίζει με την ζεστασιά μας.
Η ψυχή μας αν πετρώσει χάνεται.


Φορτίστε τον λοιπόν με θετική αύρα και θα΄ναι το στολίδι των εορτών της ψυχής σας κάθε μέρα, κάθε γιορτή και σχόλη.

Ψάξτε τον!! Είναι μέσα σας!!