- Αγάπη μου, μια έκπληξη σου έχω ετοιμάσει
και θα σε πάω να χαρείς τα όρη και τα δάση!
- Χμ! πάλι στα όρη στα βουνά θα τρέχουμε, πασά μου
ενώ το ξέρεις, άντρα μου, θέλω τη θάλασσά μου.
- Το ξέρω, κοριτσάρα μου, μα το ‘χω ήδη κλείσει,
το δίκλινο στην εξοχή, για να χαρείς τη φύση!
- Ματάκια μου, κι η θάλασσα της φύσης είναι μέρος,
χάθηκαν τα νησάκια μας καταμεσής στο θέρος?
- Το ξέρω, σου ‘ρθε ξαφνικό, μα έφτασε η μέρα
ν’ ανοίξουν τα πνευμόνια μας στον καθαρό αέρα!
- Αέρα στα πανάκια μου και μια βαρκούλα να΄χα
κι ακρογιαλιές με δειλινά με σένανε μονάχα!
- Και στο βουνό εμένανε θα έχεις συντροφιά σου,
θα βλέπεις γύρω τις σπηλιές, να χαίρεται η καρδιά σου!
- Δεν το γλιτώνω βλέπω εγώ το κράκουρο και φέτο,
θα φάω τη βουνοκορφή στη μάπα μου κουφέτο!
- Μην είσαι απαισιόδοξη και προκατειλημμένη,
μετά απ’ αυτό με το βουνό θα είσαι ερωτευμένη!
- Εμένα δεν με ρώτησες που ήθελα να πάω.
Μόνο που δεν κατάλαβες ότι εγώ ρωτάω.
- Τι έκπληξη θα ήτανε αν πρώτα σε ρωτούσα;
Για πάρτη σου το Champions League ευθύς θα παρατούσα!
- Ωραία συμπεριφορά, για έλα , πες μας κι άλλα…
Κοίτα το που θα το χαρώ…εγώ…αυτός…κι η μπάλα!
- Για ξέχνα τις ακρογιαλιές, το κύμα και την άμμο,
σ’ αφήνω την επιλογή: στο Σμόλικα ή στο Γράμμο;
- Άντε να δω το παρεό στο γκράβαρο απάνω
να με φυσάει ο βοριάς…δεν ξέρω τι να κάνω…
- Αρχίζω να τσαντίζομαι κι εσύ είσαι η αιτία,
το ξέρεις πως στη θάλασσα με πιάνει η ναυτία…
- Θα πάρω τη βαλίτσα μου και θα΄ρθω στο βουνό σου
μόνο γιατί σου πέρασε το πείσμα το δικό σου…
(- Πάλι καλά! Φοβόμουνα μην κλάψει, μη τσιρίξει,
καλά που την κατάφερα, γιατί μου τα ‘χε πρήξει!)
( - Μέσα σου παλικάρι μου θαρρείς πως συμφωνούμε
Άμα σε τρέχω ολημερίς να δεις, θα φαγωθούμε…)
[Χαρακτηριστικός διάλογος μεταξύ νεοελληνικού ζευγαριού…
Συγγραφείς:
Γοργόνα Mare Mare
Καπετάν-Φώτης]
