Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010

τα ταξίδια δεν τελειώνουν ποτέ...!!

Η γοργόνα κοιτάζει το κρυστάλλινο κοχύλι της και βλέπει όλες τις στιγμές στον Πλανήτη Κρήτη.

                                                  

                                                           
Δεν χορταίνει να θυμάται, να αφουγκράζεται και να ονειρεύεται.
Η γη!! Οι άνθρωποι!!Οι γεύσεις!!Οι μουσικές!!Τα χρώματα!!Η συγκίνηση!! Οι μνήμες!!



Όλα στροβιλίζονται και πλέκουν το όνειρο, όπως η Ζουμπουλία πέρασε το κεφαλομάντηλο στο κεφάλι μας,όπως ο Μάρκος τραγούδησε τον πόνο της ψυχής του στο κάστρο των προγόνων του,όπως ο καπετάν Μιχάλης με δακτυλίδωσε πίνοντας ρακί και λέγοντας την ιστορία μας.


                                                               

Το σπίτι που περπάτησα και τα πρώτα σκιρτήματα.
Το σπίτι του Ξυλούρη.
Το σπίτι των μουσικών.
Το σπίτι του Καζαντζάκη.
Το σπίτι του Ζωγράφου.

Οι άνθρωποι.Τα σπίτια.
Τα βουνά. Οι λέξεις.


                                                   

Η καρδιά που κτυπάει δυνατά και το τραγούδι που βγιαίνει αβίαστα.
Και μια φωνή που σε καλεί "Έλα ξανά!! Είσαι στο σπίτι σου!!"