Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

Το χαμένο Δώρο!!

 
 
Δώρο που χάθηκες?
 
 


 Ένα κουτάκι τόσο δα, που κρύβει πολλά μέσα του.
Δεν είναι τόσο τα αντικείμενα.
Είναι πολλά διαφορετικά συναισθήματα.

Είναι η Ευχή: Ευχήθηκα να έχω ένα Δώρο.

Είναι η Επιβράβευση: Μπράβο μου είμαι καλό παιδί κι αξίζω το Δώρο.

Είναι η Επιθυμία: Δεν θέλω οποιοδήποτε δώρο ...Θέλω αυτό το Δώρο.

Είναι η Έκπληξη: Ουάου είναι αυτό που ήθελα και δεν το περίμενα!!

Είναι η Ελπίδα: Ελπίζω να με αγαπούν τόσο που να έρθει το Δώρο.

Είναι η Χαρά: Η λάμψη που φωτίζει τα μάτια μου όταν το βλέπω και το αγγίζω!

Είναι η Ανάγκη: Το ήθελα πολύ και το χρειαζόμουν.

Είναι η Αγάπη: Αυτό το Δώρο γεμίζει την ψυχή μου ζεστασιά.

Είναι η Σκέψη: Το Δώρο μου μεταφέρει τη σκέψη αυτού που το έστειλε.


Από όλα όσα βρίσκονται γύρω μου ξεχωρίζω εσένα γιατί είσαι μόνο για μένα. Μόνο δικό μου.

Δεν με νοιάζουν οι κορδέλες και τα χρωματιστά χαρτιά.

Εκείνο που με νοιάζει όμως είναι ότι πάνω σου γράφεται το όνομά μου.

Είσαι δικό μου!! Και δεν σε αλλάζω με τίποτα.


Αν μου ζητούσαν να σε ανταλλάξω με κάτι άλλο δεν θα το δεχόμουν.

Γιατί είναι σαν να σε προδίδω. Σαν να πετάω την δύναμή σου.

Σαν να μην θέλω τη θετική σου ενέργεια.

Όχι μην φοβάσαι δεν πρόκειται να σε παραπετάξω. Δεν πρόκειται να σε δώσω αλλού.


Ξέρω ότι χάθηκες στο δρόμο...

Προσπαθείς να με βρεις αλλά δεν ξέρεις που μένω....

Ναι .Έφυγα από το σπίτι που ήξερες....

Βάρκες με πήραν μακρυά.....

Κάνει κρύο εδώ. Που και που βρέχει...Να προσέχεις γιατί μπορεί να λιώσουν τα χαρτιά σου και οι κορδέλες σου να λασπωθούν.

Δεν θα είσαι τόσο γυαλιστερό πια. Μην σε νοιάζει όταν με βρεις εγώ θα σε θέλω το ίδιο. Θα σε περιμένω με λαχτάρα.

Θα σε κρύψω κοντά στην καρδιά μου για να ζεσταθείς και να ξέρεις πως σε αγαπώ το ίδιο!!


Να ΄μια!! Κάθομαι κάτω από τον βουρκωμένο ουρανό και φωνάζω τις ευχές μου!!

Το ξέρω πως με ακούς!! Σε λίγο θα έρθεις!!

Και αν ανοίξω το άδειο μου κουτί ...ακόμα κι αυτό δεν με νοιάζει γιατί από μέσα του θα βγει κάτι φωτεινό, γεμάτο ελπίδα και αγάπη!!

Θα υπάρχει πάντα στο κουτί σου το συναίσθημα ότι

ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΊ και φέτος και ΔΙΚΑΙΟΎΜΑΙ ΤΗΝ ΛΆΜΨΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΎ!!

@MARE MARE 2015


Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2015

Κάλαντα Χριστουγέννων!!


 
Καλά Χριστούγεννα σε μικρούς και μεγάλους!!
 
 
 
Χριστός γεννάται, χαρά στον κόσμο,
χαρά στον κόσμο, στα παλληκάρια

Σαράντα μέρες, σαράντα νύχτες
κι ή Παναγιά μας κοιλοπονούσε

Κι η Παναγιά μας κοιλοπονούσε
κοιλοπονούσε παρακαλούσε

Κοιλοπονούσε παρακαλούσε
όλους τους άγιους τους άι Αποστόλους

Όλους τους άγιους τους άι Αποστόλους
τρεις αποστόλοι μαμμή γυρεύουν

Τρεις αποστόλοι μαμμή γυρεύουν
μαμμή γυρεύουν για μήλο τρέχουν

Οι άι Αποστόλοι για μήλο τρέχουν
ώσπου να πάνε κι ώσπου να έρθουν

Η Παναγιά μας ξελευτερώθει
μέσα στις δάφνες μεσ΄ στα λουλούδια

Μέσα στις δάφνες μέσ΄ στα λουλούδια
κάνει τον ήλιο και το φεγγάρι

Κάνει τον ήλιο και το φεγγάρι
σαν ήλιος λάμπει σαν νιό φεγγάρι

Σαν ήλιος λάμπει σαν νιό φεγγάρι
σ΄ αυτό το σπίτι του νοικοκύρη

Σ΄ αυτό το σπίτι του νοικοκύρη
στη φαμελιά του και στα παιδιά του
 

@Mare Mare 2015
 
 
 


Κυριακή 2 Αυγούστου 2015

Καλοκαιρινές σκέψεις!!


           Σκέφτομαι το καλοκαίρι. Έλα ντε?

 
 
 
 
Το καλοκαίρι δεν είναι για σκέψεις (συνήθως...). Είναι για ελευθερία, για όνειρα, για χαλάρωση, για κάτι αλλιώτικο, διαφορετικό.
 
Το σκέφτομαι όλο το χρόνο. Το επιθυμώ όλο το χρόνο. Το θέλω πολύ. Το επιθυμώ να φτάσει.
 
 
 
 
Και ξαφνικά έρχεται. Και οι σκέψεις δεν σταματούν. Ένα περίεργο πράγμα.... Εκεί που περίμενα οι σκέψεις να σταματήσουν και να αρχίσει το καλοκαίρι μου, εκείνες εκεί...μόνιμες σύντροφοι του μυαλού μου.
 
 
 
 
 
Ξυπνάω και σκέφτομαι.... Τώρα που έχω το χρόνο να απολαύσω, τι μπορώ να κάνω? Κι εκεί που άλλοτε με πεποίθηση θα έλεγα αυτό, όπως διακοπές, αρχίζουν νέες σκέψεις...
Δεν μπορείς να πας εκεί....δεν φτάνουν τα οικονομικά.
Δεν μπορείς να κάνεις εκείνο .... δεν έχεις πια τις παρέες που είχες....
Δεν μπορείς να κάνεις το άλλο...γιατί απλά σου κλέψανε τις καλοκαιρινές σκέψεις....
Δεν έχεις πια καλοκαιρινή διάθεση.
 

Κοιτάζω το καραβάκι μου, να χαλαρώσω, να χαθώ στα κύματα που το πηγαίνουν στο νησί. Κι αυτή η ζέστη δεν με βοηθάει, με χαλάει...,με τρελαίνει....
Ναι, το αποφάσισα, θα σκεφτώ καλοκαιρινά.
Θα ξεχάσω τα νέα της χώρας. Θα ξεχάσω τα χρήματα που δεν έχω. Θα ξεχάσω τις ανασφάλειές μου. Θα σκεφτώ απλά και καλοκαιρινά.
Άλλωστε είναι κι όλα Αύγουστος...Πέρασε ήδη το μισό καλοκαίρι κι εγώ ακόμα σκέφτομαι... Αν είναι δυνατόν....


 
Το υγρό στοιχείο με βοηθάει. Θάλασσα αγαπημένη βοήθησέ με. Και μην με ακολουθείτε πια σκέψεις μου παντού....Κάντε κι εσείς λίγο διακοπές... Κάντε λίγο διάλειμμα... Πηγαίνετε λίγο πιο πέρα από το μυαλό μου, αφήστε με να απολαύσω τις σκέψεις κάποιων άλλων μέσα από ένα βιβλίο. Αφήστε με να απολαύσω το αρμυρό νερό και να χαζέψω το σεργιάνι των κυμάτων και των ψαριών. Αφήστε με να ζεσταίνομαι όσο θέλω από το καμίνι του καλοκαιριού.
 
 
Απλά θα ξαπλώσω στην παραλία και θα χαθώ στην αύρα της παραλίας.
Αυτής της παραλίας που έχω εδώ από κάτω....Ναι!! ναι!! θα γλιτώσω να φτιάχνω βαλίτσες, να τις φορτώνω, να τις αδειάζω σε θλιβερά πανάκριβα δωμάτια παραλιών που γεμίζουν κάθιδρους τουρίστες που τριγυρνούν όλοι μαζί κατακόκκινοι και ταλαίπωροι με το χαμόγελο του καλοκαιρινού ονείρου. Η τσάντα μου θα είναι ελαφριά ...Μπορεί να μην πάρω καν τσάντα...Μμμμ!! Μια πετσέτα στον ώμο και φύγαμε...
 
 
 
Φεύγω από τις σκέψεις μου...Και κρεμώ παντού πινακίδες χωρίς λόγια.
 
Μην σκέφτεσαι Mare...απλά απόλαυσε τον Αύγουστο!! Καλό μήνα!!
 
 
@ mare 2015

 








Τετάρτη 8 Ιουλίου 2015

ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΓΕΝΝΕΘΛΙΑ!!

 
 
 
ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ MARE!!
 
 
 
 


 
Είσαι πέντε χρονών!!
 
Κοντζάμ κοπέλα πια!!
 
Μιλάς!!
 
 
Γελάς!!
 
 
Περπατάς!!
 
 
Τριγυρίζεις!!
 
 
Μαθαίνεις!!
 
 
Αλλάζεις!!
 
 
Μεγαλώνεις!!
 
 
Και είσαι ΕΣΥ!!
 
 
Και είσαι ΕΔΩ!!
 
 
Να σε χαιρόμαστε Γοργόνα Mare Mare!!


Δευτέρα 1 Ιουνίου 2015

Καλό Καλοκαίρι!!


ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!
 
 

Καλοκαίρι για μένα σημαίνει γυμνά μπράτσα στον ήλιο.

Σανδάλια με όμορφα χρώματα.

Καπέλα στολισμένα με κοχύλια.

Αεράκι που σου παίρνει τα μαλλιά και δεν σε νοιάζει που πηγαίνουν.

Καλοκαίρι σημαίνει περπατάω στην παραλία με γυμνές πατούσες ώσπου να ψηθούν και να μην με νοιάζει.

Θαλασσινή δροσιά που στάζει από παντού και σε αφομοιώνει με το τοπίο.


Σπιτάκια στην άμμο.  Κοχύλια και βότσαλα.

Παγωτό που λιώνει στα χέρια και γλείφεις τα δάκτυλα σαν παιδί που δεν το νοιάζει αν θα το λερώσει η τελευταία μπουκίτσα.

Ο αγώνας ποιος θα φάει τα πιο πολλά παγωτά και ποιος θα κάνει τα πιο πολλά μπάνια στη Θάλασσα.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ !! Η ΞΕΝΙΑΣΙΑ !!

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!!

Τα καλοκαίρια των παιδικών μας χρόνων!!

Κάτω από τη μουριά της γιαγιάς με μια αιώρα να κλείνουμε τα μάτια κι απότομα να τα ανοίγουμε για να βλέπουμε τις λάμψεις του ήλιου.
Και τα απόγευμα να τρώμε μια μεγάλη φέτα ψωμί με μαρμελάδα βερίκοκο που μόλις πριν είχε φτιαχτεί με πολύ αγάπη.


ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ και τώρα μετράμε τις μέρες για να έρθει η άδεια.
Να απολαύσουμε όσα πριν δεν μπορούμε.

Δεν μπορούμε? Ή δεν αντέχουμε να κάνουμε?

Χμ!! Λέω να αρχίσω να μετράω τα παγωτά που είναι μια καλή αρχή....

Για τα μπάνια δεν το βλέπω ακόμα.....

Και μην ξεχάσω να πάρω βερίκοκα!! Πάω να ψάξω τη συνταγή της γιαγιάς!!

@mare 2015





Πέμπτη 30 Απριλίου 2015

Ανθρώπινη αδυναμία!!

 
Αισθάνομαι αδύναμη!!
 
 
 
 
Αισθάνομαι αδύναμη σήμερα να σου πω πόσο λυπάμαι που έχασες κάτι από σένα.
 
Αισθάνομαι αδύναμη μπροστά στο θάνατο.
 
Αισθάνομαι τον πόνο σου αλλά αισθάνομαι αδύναμη να σε βοηθήσω.
 
Αισθάνομαι το δάκρυ σου αλλά το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να στο σκουπίσω.
 
Αισθάνομαι ότι είμαι εκεί αλλά μπορεί και να μην είμαι.
 
 
 
 
Θέλω να σε αγκαλιάσω και να σε παρηγορήσω αλλά δεν ξέρω τον τρόπο.
 
Θέλω να σου πω πως πονώ μαζί σου αλλά τα λόγια δεν βγαίνουν.
 
Θέλω να ξέρεις ότι είμαι εκεί κι ας μην είμαι.
 
Θέλω να πάρω τη λύπη αλλά δεν μπορώ.
 
Αισθάνομαι αδύναμη.
 

Ίσως δεν έχεις ανάγκη εμένα όσο θες την αγκαλιά του γονιού σου.

Ίσως θες την τρυφερή αγκαλιά της μητέρας σου. Σκέψου ότι ακόμα δεν μπορεί να σε αγκαλιάσει.

Ίσως θα ήθελες το δυνατό χέρι του πατέρα σου. Όμως είναι η ώρα να φύγει. Πρέπει να τον κάνει. άστον να φύγει.

Ίσως να συναντηθείς με όλα αυτά ξανά κάποτε.


Αισθάνομαι αδύναμη να αλλάξω τα πράγματα.
 
Αισθάνομαι αδύναμη από φόβο.
 
Αισθάνομαι αδύναμη από λύπη.
 
Όμως ένα ξέρω: Είμαι μαζί σου !!
@mare 2015

 



Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2015

Καλή χρονιά!!!

 
 
Νέα χρονιά!!
 
Νέα αρχή!!

 
Μηδενίσαμε και πάλι
 
και το πήραμε από την αρχή!!
 
Το ρολόι του χρόνου
χτύπησε!!
 
2015!!
 
Η καρδιά μας ευχήθηκε
 
ότι ποθεί να βρει.
 
 
Οι σκέψεις ανάμικτες .
 
Απολογισμός!!
 
 

 
Τι να αξιολογήσεις.
 
Τι να πεις.
 
Κουβάρι οι σκέψεις.
 
 
Έχω την εντύπωση πως
 
μόνο τα παιδιά ζητούν
 
καθαρά ότι θέλουν.
 
Οι υπόλοιποι μάλλον πορεύονται
 
μες τη σύγχυση.
 


Σιγά κυλώντας οι μέρες
 
μπορεί ο καθένας μας
 
να σκεφτεί
 
τι θέλει πραγματικά!!
 
 


ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!
 
@ mare 2015