Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

Η πηγή που στέρεψε….






Μέσα στον Ωκεανό υπάρχουν τέσσερεις πηγές.


Η πηγή της ζωής!!

Η πηγή της γνώσης!!

Η πηγή της χαράς!!

Η πηγή της συγχώρεσης!!

Αυτές οι πηγές υπάρχουν αιώνες για να πηγαίνουν οι άνθρωποι της Ωκεανούπολης να δροσίζονται και να φωτίζονται…

Δεν είναι απλά πηγές.

Είναι το μαγικό νερό για κάθε άνθρωπο.




Στην πηγή της ζωής πίνουν τα μωρά όταν έρχονται στον κόσμο για να έχουν δύναμη και θάρρος.

Και όταν οι μεγάλοι πίνουν από εκεί όλα είναι πιο δυνατά και σίγουρα.
Στην πηγή της γνώσης πηγαίνουν τα παιδιά όταν γίνονται 12 ετών και παίρνουν την σοφία της ζωής μαζί τους στο δρόμο τους.

Κι οι μεγάλοι καταφεύγουν όταν βλέπουν ότι οι λύσεις τους στερεύουν και οι δυνάμεις τους μειώνονται.
Στη πηγή της χαράς πλατσουρίζουν μικροί μεγάλοι και χαίρονται.

Η πηγή δίνει τη δύναμή της σε όλους απλόχερα για να είναι ευχαριστημένοι και γελαστοί.
Στην πηγή της συγχώρεσης πηγαίνουν οι πονεμένοι, οι απαισιόδοξοι, αυτοί που έχασαν το στόχο τους να πιούν και να βρουν πάλι το κουράγιο να συνεχίσουν. Ή εκείνοι που θέλουν να αφήσουν το παρελθόν στο χάος των νερών να φύγει και να αρχίσουν από την αρχή.




Σήμερα με τρόμο χτυπήσαν την πόρτα της Mare οι ιππόκαμποι, οι φρουροί των πηγών και ανακοίνωσαν με γουρλωμένα μάτια ότι η πηγή της συγχώρεσης στέρεψε!!
Είναι τρομερό!!

Τι θα κάνει η Ωκεανούπολη τώρα?

Χωρίς τη μια πηγή χάνεται όλη η μαγεία των νερών.

Χωρίς την συγχώρεση χάνεται όλη η δύναμη της ζωής!!
Η Mare έτρεξε γρήγορα στον Ποσειδώνα και στη θεία Νόα να δώσουν μια σοφή λύση.

«Γρήγορα κάτι πρέπει να κάνουμε!!»
Οι άνθρωποι ήδη έχουν επηρεαστεί.

Φέρονται περίεργα. Εγωιστικά κινούνται στη χώρα και πατούν ο ένας τον άλλον μέσα στη γκρίνια, τη μιζέρια και το χάος.

Μιλούν με πίκρα κι η χαρά μειώνεται παντού.

Τα παιδιά βρίζονται και σπρώχνονται στο παιχνίδι χωρίς να χαίρονται και να γελούν.

Όλοι τα θέλουν όλα για τον εαυτό τους.
Πάμε στην πηγή, είπαν με ένα στόμα.




Η πηγή της συγχώρεσης είχε αρχίσει να στερεύει και λίγες σταγόνες σαν δάκρυα έτρεχαν στα νερά της.

« τι συμβαίνει? Μίλα μας Πηγή!! Ξέρεις πως αν στερέψεις θα ακολουθήσουν κι αδελφές σου κι έτσι η ισορροπία της χώρας θα χαθεί»

Η πηγή δεν απαντούσε κι εξακολουθούσε να στάζει δάκρυα.

Τέλος είπε: « Οι άνθρωποι πια δεν με χρειάζονται!!

Είμαι άχρηστη. Δεν θα λείψω σε κανέναν»

« Μα τι λες τώρα!!»




«Μου το είπαν. Πέτρες πετούσαν στα νερά μου και φώναζαν πως δεν μπορώ να αλλάξω πια τις ζωές τους!! Πως είμαι άχρηστη!!»

Πηγή μου δεν είναι έτσι. Σκέψου πόσους βοήθησες να αλλάξουν τη ζωή τους Σκέψου σε πόσους έδειξες νέους δρόμους.

Σκέψου τα παιδιά που δεν φταίνε σε τίποτα και πίνουν νερό από όλες τις πηγές και σε λίγο αυτή τη μαγεία θα την χάσουν αν στερέψεις.

Το μέλλον της χώρας κρέμεται από σένα.

Άρα είσαι πολύ χρήσιμη.
Πρέπει το νερό σου να σου δώσει και σένα τη χαμένη σου δύναμη.

Τότε όλα τα πλάσματα που ακολούθησαν τη Mare άρχισαν να παίρνουν στις χούφτες τους νερό και να βρέχουν την πηγή!!





Τραγουδούσαν και την ευχαριστούσαν για τα δώρα της.

Μετά από λίγο το νερό άρχισε να τρέχει πάλι καθαρό και γάργαρο.

Οι άνθρωποι το άκουγαν από μακριά και έτρεχαν κοντά του.

Όλοι κατάλαβαν ότι:

« Η δύναμη της συγχώρεσης μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας!!»