Κυριακή 2 Αυγούστου 2015

Καλοκαιρινές σκέψεις!!


           Σκέφτομαι το καλοκαίρι. Έλα ντε?

 
 
 
 
Το καλοκαίρι δεν είναι για σκέψεις (συνήθως...). Είναι για ελευθερία, για όνειρα, για χαλάρωση, για κάτι αλλιώτικο, διαφορετικό.
 
Το σκέφτομαι όλο το χρόνο. Το επιθυμώ όλο το χρόνο. Το θέλω πολύ. Το επιθυμώ να φτάσει.
 
 
 
 
Και ξαφνικά έρχεται. Και οι σκέψεις δεν σταματούν. Ένα περίεργο πράγμα.... Εκεί που περίμενα οι σκέψεις να σταματήσουν και να αρχίσει το καλοκαίρι μου, εκείνες εκεί...μόνιμες σύντροφοι του μυαλού μου.
 
 
 
 
 
Ξυπνάω και σκέφτομαι.... Τώρα που έχω το χρόνο να απολαύσω, τι μπορώ να κάνω? Κι εκεί που άλλοτε με πεποίθηση θα έλεγα αυτό, όπως διακοπές, αρχίζουν νέες σκέψεις...
Δεν μπορείς να πας εκεί....δεν φτάνουν τα οικονομικά.
Δεν μπορείς να κάνεις εκείνο .... δεν έχεις πια τις παρέες που είχες....
Δεν μπορείς να κάνεις το άλλο...γιατί απλά σου κλέψανε τις καλοκαιρινές σκέψεις....
Δεν έχεις πια καλοκαιρινή διάθεση.
 

Κοιτάζω το καραβάκι μου, να χαλαρώσω, να χαθώ στα κύματα που το πηγαίνουν στο νησί. Κι αυτή η ζέστη δεν με βοηθάει, με χαλάει...,με τρελαίνει....
Ναι, το αποφάσισα, θα σκεφτώ καλοκαιρινά.
Θα ξεχάσω τα νέα της χώρας. Θα ξεχάσω τα χρήματα που δεν έχω. Θα ξεχάσω τις ανασφάλειές μου. Θα σκεφτώ απλά και καλοκαιρινά.
Άλλωστε είναι κι όλα Αύγουστος...Πέρασε ήδη το μισό καλοκαίρι κι εγώ ακόμα σκέφτομαι... Αν είναι δυνατόν....


 
Το υγρό στοιχείο με βοηθάει. Θάλασσα αγαπημένη βοήθησέ με. Και μην με ακολουθείτε πια σκέψεις μου παντού....Κάντε κι εσείς λίγο διακοπές... Κάντε λίγο διάλειμμα... Πηγαίνετε λίγο πιο πέρα από το μυαλό μου, αφήστε με να απολαύσω τις σκέψεις κάποιων άλλων μέσα από ένα βιβλίο. Αφήστε με να απολαύσω το αρμυρό νερό και να χαζέψω το σεργιάνι των κυμάτων και των ψαριών. Αφήστε με να ζεσταίνομαι όσο θέλω από το καμίνι του καλοκαιριού.
 
 
Απλά θα ξαπλώσω στην παραλία και θα χαθώ στην αύρα της παραλίας.
Αυτής της παραλίας που έχω εδώ από κάτω....Ναι!! ναι!! θα γλιτώσω να φτιάχνω βαλίτσες, να τις φορτώνω, να τις αδειάζω σε θλιβερά πανάκριβα δωμάτια παραλιών που γεμίζουν κάθιδρους τουρίστες που τριγυρνούν όλοι μαζί κατακόκκινοι και ταλαίπωροι με το χαμόγελο του καλοκαιρινού ονείρου. Η τσάντα μου θα είναι ελαφριά ...Μπορεί να μην πάρω καν τσάντα...Μμμμ!! Μια πετσέτα στον ώμο και φύγαμε...
 
 
 
Φεύγω από τις σκέψεις μου...Και κρεμώ παντού πινακίδες χωρίς λόγια.
 
Μην σκέφτεσαι Mare...απλά απόλαυσε τον Αύγουστο!! Καλό μήνα!!
 
 
@ mare 2015