Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

Το νανούρισμα της μάνας!!






Ποιος δεν θυμάται την αγκαλιά της μαμάς του?
Ποιος τοχάδι και το νανούρισμα που τον κοίμιζε?
 
Όταν αποζητάμε τη μάνα μας,
 
αυτό ακριβώς ζητάμε
 
Μια αγκαλιά
 
και ένα απαλό τραγούδι!!
 
 
"Nάνι το παιδί μου νάνι που δεν ήθελε νερό,
τ' άλογό μας το μεγάλο. Αχ καρδούλα μου ποιος ξέρει
τι να λέει το ποταμάκι στο λιβάδι το χλωρό.

Κι έχει πόδια λαβωμένα, τραχηλιά κρουσταλλιασμένη,
έχει ένα ασημένιο λάζο καρφωμένο μες στα μάτια.
Μόνο μια φορά σαν είδε τ' αντρειωμένα τα βουνά
εχλιμίντρισε κι εχάθη στα νερά τα σκοτεινά.

Αχ πού πήγες άλογό μου που δεν ήθελες να πιεις,
αχ μαράζι μες στο χιόνι. Νάνι το γαρούφαλό μου
που τη γης δάκρυο ποτίζει, τ' άλογό μας το καλό.

Μην έρχεσαι μη μπαίνεις, το παρεθύρι κλείστο
με φυλλωσιές ονείρου, μ' όνειρα φυλλωσιάς.
Κοιμάται το παιδάκι μου, σωπαίνει το μωρό μου.

Αχ πού πήγες άλογό μου που δεν ήθελες να πιεις,
άλογο της χαραυγής."
 
 
 
 
Ας χαιρόμαστε τις μανούλες
 
κι αν τις έχουμε κοντά μας
 
ας τις ευχαριστήσουμε
 
για το απαλό τους χάδι
 
και τον καλό τους λόγο!!
 
Στις μανούλες όλου του κόσμου!!
 
Στη μαμά μου!!
 
mare@