Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Κυρία κάτοικοι δι’ άλογοι



-         Βροχερό κυριακάτικο πρωινό και σκέψεις περί ισότητας επισκέπτονται τα εγκεφαλικά μου κύτταρα…




-         Βροχερό κυριακάτικο πρωινό και σκέφτομαι ότι πρέπει να τακτοποιήσω το σπίτι που δεν πρόλαβα να κάνω όλη την εβδομάδα.


-         Σήμερα πήρα τη μεγάλη απόφαση: θα αράξω και δε θα κάνω τίποτα όλη μέρα! Η εβδομάδα που πέρασε ήταν μαρτυρική!
-         Κάθεται ακόμα στο κρεβάτι και δεν με βλέπει που ήδη έβγαλα τη σκάλα από την αποθήκη. Ήθελα να ’ξερα δεν απορεί που την πάω πρωί πρωί;


-         Έχει από τις 8μιση που βαράει γκράγκα γκρούγκα και μου ‘χει διαλύσει το νευρικό σύστημα! Μα τι στην ευχή την έπιασε Κυριακάτικα; Έλεος!...
-         Δεν φτάνει που δεν σηκώνεται πήρε και την εφημερίδα που αγόρασα μες τη βροχή και την έχει απλώσει πάνω στο κρεβάτι…Τώρα είναι που δεν πρόκειται να σηκωθεί ως το μεσημέρι…


-         Τέλεια!...Θα διαβάσω την εφημερίδα μου ( αν μ’ αφήσει η λεγάμενη ) και μετά θα πάω να δω τον Θρύλο με τα παιδιά!...Λατρεύω τις Κυριακές!
-         Να δεις που μετά το φαγητό (που από το χάραμα τρέχω να ψήσω…) θα πάει με τα παιδιά για να δει ποδόσφαιρο. Αυτές οι Κυριακές μου τη δίνουν ώρες ώρες….


-         Για να δω τι θα μαγειρέψει σήμερα…Όλη τη βδομάδα με τάραξε στο λαδερό και στα όσπρια! Πεθύμησα κανά ψαράκι ή κάτι στεγνό, βρε παιδί μου!...Στην τελική, μπορεί να τσιμπήσουμε και τίποτα όπως θα βλέπουμε το ματς…
-         Ωχ! κάτι μυρίζει…Το φαγητό στο φούρνο…Και μου είπε η μαμά μου να πάμε για φαγητό εκεί, αλλά που….”Πάλι στη μάνα σου θα πάμε” μου λέει ….Μια Κυριακή να καθήσουμε σπίτι….Ναι, να καθήσουμε αλλά να πάρουμε και τα πόδια μας να κάνουμε και καμιά δουλειά. Να πάρει, δεν βγαίνει με τίποτα η βαλίτσα με τα μάλλινα από το πατάρι…


-         Ουφ, ευτυχώς που δε θα πάμε στη μάνα της…Της το ξέκοψα, θέλω μια Κυριακή να αράξω σπίτι, βρε αδερφέ! Καλή και χρυσή είναι, αλλά άμα αρχίσει να διηγείται για το σόι, δεν έχει σταματημό!...Α, ξέχασα, πρέπει να πάω και τον πιτσιρικά σ’ ένα πάρτι το βράδυ!...


-         Καλά που θα σκοτωθώ.. και δεν θα με πάρει χαμπάρι…Να δεις που ούτε το παιδί δεν σκέφτεται…Να δεις που θα μου πει να πάω εγώ στον παιδότοπο για τα γενέθλια…Πολύ παιδάκι και φασαρία. Ας πάει μια φορά να δει τη γλύκα…



-         Αμάν!...Τι μυρίζει;…Να δεις που ξέχασε το φαγητό στο φούρνο! Μπουρλότο θα μου βάλει αυτή η γυναίκα θα μου το κάψει το σπίτι κι ακόμα το χρωστάω! Άσε, θα τους πάρω να πάμε έξω για κανα ψάρι, να τελειώνει το θέμα. Αρκεί να μην κάνει κανα τρίωρο να ετοιμαστεί!...
    « Αγάπη μου, λέω να πάμε προς τη θάλασσα για κανα
      ψαράκι. Ντύσε το παιδί, να φύγουμε. Θέλω να προλάβω
      και το ντέρμπι! »


-         Τώρα το θυμήθηκε να βγούμε, που έχω γίνει χάλια, το φαγητό, το πατάρι, το παιδί…τι να του πω…
«Καλά, μωρό μου, μια στιγμή να ετοιμαστώ και να κλείσω και το φούρνο»
Το φαγητό θα το φάει όλη την άλλη εβδομάδα….
-         Ωραία! Λατρεύω την οικογενειακή ζωή! Ελπίζω μόνο να   
     μη με ταΐζει μια βδομάδα με το καμένο φαγητό της  
     Κυριακής…

Μια ακόμα υπέροχη βροχερή Κυριακή κυλάει στα περισσότερα ελληνικά σπίτια, με εφημερίδα, μπάλα, δουλειές και εκπληκτικούς δι-αλόγους …



                (με την ευγενική συμμετοχή στην αντρική οπτική
                του διάσημου Καπετάνιου, Φώτη Ρούμπου)