Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

Ο Γνωστός Άγνωστος Στρατιώτης.

                                                               
28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940
 
28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2014
 
 
 

 
 
 
Ξημέρωσε μια ιστορική μέρα. Τι σκέφτεται ο καθένας ποιος να ξέρει...
 
Υπάρχουν άνθρωποι όμως σήμερα που ξαναζούν την Ιστορία.
 
Δεν είναι η Εθνική μας Ιστορία μόνο, είναι η προσωπική τους Ιστορία.
 
Μια απλή ιστορία που είναι κλεισμένη σε σκονισμένα ενθυμήματα, σε κιτρινισμένα γράμματα, σε λιωμένα αμπέχονα, σε σκουριασμένα προσωπικά αντικείμενα.
 
 

Ο στρατιώτης ο άγνωστος που βλέπεις στο Ηρώο στην πλατεία και στις στήλες που μνημονεύουν τους πεσόντες δεν "άγνωστος".

Αυτός ο άγνωστος σε κάποιους ήταν ο πατέρας της μάνας μου, ο  άντρας της γιαγιάς μου, ο παππούς μου, ο προπάππος της ανιψιάς μου, ο πρόεδρος του χωριού, ο προστάτης της οικογένειας και του τόπου.

Αυτός ο άγνωστος για μένα ήταν ο δικός σου θείος, ήταν ο αδελφός του πατέρας σου που δεν πρόλαβε να ζήσει το σήμερα για να έχεις εσύ το δικό σου σήμερα.



Ξεκολλάει από το Ηρώο και μου λέει Ιστορίες, τις δικές του Ιστορίες, τις ζωντανές, την πραγματική Ιστορία της Ελλάδας.
Το μαρμάρινο στόμα του περιγράφει τις βουνοπλαγιές που αγκομαχώντας ανέβαιναν με τους συντρόφους του με σκισμένα άρβυλα και κοκκαλωμένες χλαίνες. Με παγωμένα δάκτυλα κρατούσαν το όπλο και τα εφόδια για να φτάσουν στο στόχο.
Η πείνα τους τρυπούσε το σώμα μα δεν την φοβήθηκαν. Εκεί στα κρυμμένα χωριά βρέθηκαν χέρια που έδιναν απλόχερα από το φτωχό τους ψωμί.  Οι άνθρωποι που έδωσαν βοήθεια και εγώ σήμερα μπορεί να τους φέρομαι ρατσιστικά και να τους χαρακτηρίζω επαίτες.


Και προχωρούσαμε μες τα βουνά και το σώμα παγωμένο έλεγε " Γύρνα πίσω" , η Ψυχή - Αετός φώναζε " Προχώρα !! Πρέπει να πεθάνεις για να ζήσεις!!"

Και προχωρούν και περνάνε χρόνια που προχωρούν στα σύννεφα για να μας δείχνουν ότι πρέπει ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ!!


Σήμερα λοιπόν που σήμερα σου αρκεί ένα δάφνινο στεφάνι και μια σημαία σε αυτόν τον άγνωστο στρατιώτη, για μένα και όσους ακούν τα μαρμάρινα στόματα των Ηρώων  δεν φτάνουν δάκρυα να τρέχουν από μάγουλα που δεν πρόλαβαν να χαρούν το τρυφερό χάδι από το τραχύ χέρι του Άγνωστου - Γνωστού στρατιώτη. Δεν φτάνουν τραγούδια παιδικά και παραμύθια που δεν ειπώθηκαν.
Γιατί τα τραγούδια γίναν τραγούδια για τη λευτεριά και τα παραμύθια Ιστορία με πόλεμο και αίμα.

Σε σένα τα παραμύθια μου μπορεί να μην λένε τίποτα αλλά για μένα είναι η προσωπική μου ιστορία, η Ιστορία της οικογένειάς μου και της πατρίδας μου.


Στο Ηρώο υπάρχουν ονόματα, ψυχές, πνεύματα ελεύθερα, νους που ψήλωσε από τα ανθρώπινα για να μπορείς εσύ και εγώ να βάζουμε ένα δάφνινο στεφάνι στο σύμβολο της Ελευθερίας.

Δεν είναι Άγνωστος ο Στρατιώτης Είναι Γνωστός!! Είναι Η ελληνική Ψυχή!!
Η Ιδέα!! Οι Αξίες !! Τα δικαιώματα του ανθρώπου!! Η πατρίδα!! Η Ελευθερία!!

ΑΘΑΝΑΤΕΣ ΑΞΙΕΣ!!
ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!!
 
ΑΘΑΝΑΤΟΙ!!


@Μare 2014
 
***Στην μνήμη των παππούδων μου!!