Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

Το κοριτσάκι που έλεγε πάντα «ΝΑΙ»







Το κοριτσάκι που έλεγε πάντα ΝΑΙ ζούσε στην Ωκεανούπολη από τη γέννησή της.

Ήταν ένα χαριτωμένο μωρό. Γελούσε κι αγκάλιαζε όλο τον κόσμο.

Όταν έφτασε η ώρα να μιλήσει η πρώτη του λέξη ήταν ΝΑΙ.

Η λέξη αυτή την ακολούθησε και στα πρώτα της βήματα.

Περπατούσε κι όταν την καλούσαν έλεγε πάντα ΝΑΙ.

Μεγάλωσε και στο σχολείο πια οι συμμαθητές της, της ζητούσαν κάτι κι αυτή έλεγε πάντα ΝΑΙ.




Περνώντας τα χρόνια το κοριτσάκι έγινε πολύ αγαπητό σε όλους.

Άλλωστε ότι κι αν της ζητούσαν έλεγε πάντα ΝΑΙ.

Όλοι πια θεωρούσαν δεδομένο.



Άρχισαν λοιπόν και ζητούσαν όλο και περισσότερα.

Το κοριτσάκι μας ποτέ δεν αρνήθηκε.

Βοηθούσε συνεχώς τους άλλους.

Πήγαινε όπου της ζητούσαν.

Κι έκανε ότι ήθελαν.



Τα χρόνια πέρασαν. Μεγάλωσε και το κοριτσάκι μας.

Κι όπως σε όλο τον κόσμο της έτυχαν καλά αλλά και δύσκολα πράγματα.

Πίστευε πάντα πως όλοι αυτοί που στάθηκε δίπλα τους ήταν εκεί.

Δεν ήταν όμως η αλήθεια.

Πολλοί δεν χάρηκαν τις χαρές της και ακόμα περισσότεροι δεν στάθηκαν στις λύπες της.



Εκείνη πάντα έλεγε ΝΑΙ.


Μέσα της όμως κάτι της έλεγε ότι έπρεπε να κάνει και κάτι για τον εαυτό της.

Το αποφάσισε λοιπόν και το ξεκίνησε.

Δεν μπορούσε πια να είναι δίπλα σε όλο αυτόν τον κόσμο που ως τώρα έλεγε ΝΑΙ.

Κι έτσι μια μέρα για πρώτη φορά στη ζωή της είπε το πρώτο ΟΧΙ.



Ο κόσμος έμεινε άφωνος.

Δεν πίστευαν στα αυτιά τους και στα μάτια τους.

Πως είναι δυνατόν….

Άρχισαν σιγά - σιγά να απομακρύνονται από δίπλα της.

Ένοιωθε μόνη.


Δεν υπήρχαν και πολλοί πια να μοιραστεί τις σκέψεις της.

Μήπως κατά βάθος δεν υπήρχε κανένας.

Τα έλεγε φωναχτά στον εαυτό της για να παρηγορείται.

Σκεφτόταν μήπως πριν ήταν καλύτερα που έλεγε συνέχεια ΝΑΙ.

Το ΟΧΙ της άλλαξε τη ζωή.

Μήπως όμως βρήκε μια καινούργια?



Δεν το ήξερε κι ίσως δεν θα το μάθαινε ποτέ αν τυχαία στο δρόμο δεν συναντούσε ένα άλλο κοριτσάκι που ως δια μαγείας της θύμιζε τον εαυτό της μικρή.

Και τι περίεργο κι αυτή έλεγε πάντα ΝΑΙ.

Άρα δεν ήταν μόνη….

Μια σκέψη πέρασε από το μυαλό της: να της πει να πάψει να λέει αυτή τη λέξη που ίσως να κάνει τη ζωή της μια μέρα άνω κάτω…

Πώς να της το πει?

Θα την πίστευε?

Πώς να της δείξει ένα μέλλον που δεν γνώριζε κι η ίδια….

Από την άλλη αν την άφηνε να το ανακαλύψει μόνη της πόσο θα πονούσε?




Τότε το κοριτσάκι που έλεγε ΝΑΙ την πήρε από το χέρι και της έδειξε ένα ηλιοβασίλεμα όλο χρώματα ζωηρά.

Αξίζει να λέμε ΝΑΙ σε κάποια πράγματα.

Ακόμα κι αν σε λίγο κάτι θα χαθεί και θα μας πονέσει πολύ.

Από το σκοτάδι αύριο θα γεννηθεί φως.

Κάτι καινούργιο.

Ένα ακόμα κοριτσάκι που λέει ΝΑΙ.