Τρίτη 31 Μαΐου 2011

Τα τρία γουρουνάκια που κυνηγούσαν το Λύκο….





Φίλοι μου ξανά εδώ με ένα παραμυθάκι για μεγάλα παιδάκια σε νέα έκδοση.


Τον Λύκο τον έχουμε συνδυάσει ως άδολα τέκνα της Ελλάδας σαν τον κακό, τον μαύρο και τον άσχημο!!





(το τρίπτυχο της επιτυχίας!! Δεν είναι τυχαίο που ο δόλιος δεν έβρισκε γυναίκα – τον θυμάστε μόνο κι έρημο να βολοδέρνει στα δάση και στας εξοχάς….)


Συχνά δε οι μάνες μας φώναζαν «Γιωργάκηηηηη, φάε το αυγό σου έρχεται ο λύκος….» και το τρώγαμε και ας μην ερχόταν.

Πολύ λυπημένος και παρεξηγημένος ο Λύκος μας διότι και λεβέντης είναι και καραμπουζουκλής και τσίφτης.
Και αθλητικός τύπος θα λέγαμε διότι τρέξε τρέξε έκανε ένα πόδι φοβερό, κάτι πλάτες καλά…, άσε οι κοιλιακοί φέτες!!







Που να εκτιμηθούν τα προσόντα του όμως….


Είπε να αλλάξει δουλειά και να σταματήσει να τρέχει πίσω από κάτι Ζώα ….αλλά με την ανεργία που μας δέρνει άντε να βρεί το δρόμο του.


Άσε που του είπαν: από φωνή χάλια τα πας, μην μας τραγουδήσεις, ούτε για πλάκα.


Για φύλακας δεν κάνεις, έχεις βγάλει όνομα «βάζεις το Λύκο να φυλάει τα πρόβατα …» και άλλες τέτοιες αηδίες….


Να κρατάω το ταμείο? Ούτε που να το σκέφτεσαι, δεν είσαι και πολύ φερέγγυος…


Αγανάκτησε ο Λύκος γιατί για να αξιοποιήσει τα προσόντα έπρεπε να κάνει αποτρίχωση και είπε « Ε!! Όχι !!άντε με βγάλατε κακό, άξεστο, ύπουλο και άλλα τέτοια όμορφα μην με αδελφοποιήσετε τώρα πίσω κι έλα…!!Είπαμεεε!!»


Κι άμα φάνηκε κι η οδοντοστοιχία, που μια ορθοδοντική τη θέλει, άντε να τους πείσεις ότι έχεις δίκιο.


Τι να κάνει στράφηκε στις μεγάλες δυνάμεις!!


Ε! μην πάει πια κι ο νους σας στις γνωστές Αμάν πια έχετε επηρεαστεί από τις ειδήσεις και κολλήσατε….






Τα γουρουνάκια, καλόπαιδα και μοσχαναθρεμμένα, την έχουν πιάσει την καλή.


Τι αχυρένια και ξύλινα σπιτάκια και άλλα τέτοια που μας λέγαν.





Ο πρώτος αδελφός, ναι ναι εκείνο το μόγγολο…που από τη βαρεμάρα του έφτιαχνε το αχυρένιο σπιτάκι Αααα!! μεγάλη εξέλιξη. Βέβαια!! Σου λέει πόσο θα με κυνηγούν οι Λύκοι…(εννοούσε οι συγγενείς από τα δανεικά κι αγύριστα, κάτι τοκογλύφοι και η εφορία…) και έφτιαξε ένα σούπερ σκηνικό με καλύβες εξωτικές σε γνωστή παραλία νησιού μας…


Που είναι να πάτε διακοπές? Δεν είστε σοβαροί….




Σου λέει για να μπεις εκεί, καταρχήν πρέπει να έχεις κάρτα μέλους! Και φυσικά να πουλήσεις και το οικοπεδάκι στο χωριό για να μείνεις δύο βράδια. Αλλά ότι πληρώνεις παίρνεις…


Να οι φρουτοχυμοί με δύο καλαμάκια κι ομπρελίτσα, να τα εξωτικά μασάζ με καρύδα, να ύπνος κάτω από τα άστρα, μουσικοί από το τρίο κιθάρα….



Όταν ο Λύκος μας λοιπόν πάει να τον βρει και να του ζητήσει να κάνει το αθλητικό πρόγραμμα έφαγε πόρτα!!


Ευτυχώς με τα χόρτινα και τα εξωτικά γλίτωσε την αιθέρια γαλλική μυτούλα του….


Που πας, ρε Λύκο κακομοίρη, χωρίς ξένες γλώσσες και με αυτή τη φάτσα, θες και να σε πάρω….


Άντε τώρα να πείσει ο άλλος ότι δεν είναι Λύκος…


Να σφουγγαρίζω δεν με νοιάζει ….Σιγά μην πάρουμε εσένα Πήρα κάτι αλλοδαπά κομματάκια που κάνουν τη δουλειά μια χαρά και παίρνουν και ένα κομμάτι ψωμί. Όχι εσύ που θες και το κρέας σου.












 Το δεύτερο γουρουνάκι από το τρίο, θυμάστε ήταν λιγάκι πιο εύστροφο να το πω, πιο ξύπνιο να το πω….όπως και να το πω δεν έχει σημασία. Ξύλινα σπιτάκια φτιάχνει?


Πολλοί κολλημένους σας βρίσκω….Άντε να σας πω.


Φτιάχνει αλλά όχι ότι να΄ναι. Έκανε μια συνεργασία με Αυστραλία και φτιάχνει κάτι λυώμενα σαλέ να τα πιεις στο ποτήρι…


Ποιοι επώνυμοι δεν τον προτιμούν που έχουν κατακλείσει τα βουνά….Μιλάμε για πολύ εξέλιξη και πολύ καλή δικτύωση.








 Πάει κι ο Λύκος….Ψιλοπερπάτησε μέχρι να βγει στην κορφή της Αράχοβας αλλά το πέτυχε….


Χμ!!τι θες εσύ εδώ? Πάλι για κυνήγι ?


Τι κυνήγι να κάνω κανένα μεροκάματο ….να κόψω κανένα ξύλο…Χα!χα! με έκανες και γέλασα …Που να τα βρεις τα ξύλα αγόρι μου, κάψαμε κανα δυο βουνοπλαγιές για να χτίσουμε, που να τα έβαζα πάνω στο έλατο τα σπιτάκια.


Μια φορτωτική να κουβαλάω….ένα φορτηγό να οδηγώ…


Ε! τώρα που το λες έχω ένα πρόβλημα με το σοφέρ μου.


Αλλά πάλι υπάρχει πρόβλημα…


Τι πρόβλημα….


Κοινωνικό!!


Δηλαδή?


Τι θα πει ο Κόσμος να με δει με σοφέρ Λύκο!! μεγάλος ξεπεσμός!!


Και έφαγε πόρτα…Ξύλινη!! Είδε κάτι αστεράκια …αλλά τη γλίτωσε….










 Ο τρίτος ο μικρότερος, ο πιο όμορφος, ο πιο έξυπνος, το κουκλάκι το ζωγραφιστό, ζούσε πια στην πόλη….


Εργοστασιάρχης!! Φτιάχνει τζάκια ?...σιγά τα τζάκια, αυτός είχε τζάκι και που να δείτε τώρα προκοπή. Να βιλίτσα στην Πεντέλη. Να εξοχικό στην Πάρο. Να σαλέ στην Ελβετία ….


Την κάναμε λαχείο, σκέφτηκε ο Λύκος και πολύ κακώς….


Διότι για να τον δει πέρασε τρία γραφεία εξονυχιστικό έλεγχο!!


Δύο σωματικούς ελέγχους.


Ένα μηχάνημα ανίχνευσης….


Τον είδε!!


Με την πουράκλα του, με τον καπουτσίνο του, με την κουνιστή πολυθρόνα γραφείου του, με όλα του τα αξεσουάρ….

Εδώ ο Λύκος δεν έφαγε πόρτα.


Τον πήρε στη δουλειά?


Βέβαια !!


Και στη δουλειά τον πήρε και όλα τα απωθυμένα από τα παλιά τα έβγαλε πάνω του.


Τι οχτάωρο και αηδίες. Όλη μέρα τρέξιμο ….και πήγαινε εδώ και τρέξε εκεί….Τον τσουρούφλισε δεύτερη φορά – όχι με το νερό στο καζάνι- με το τρέξιμο, με την έλλειψη ενσήμων, με την προσβολές, με την μετακίνηση στο τζάμπα…




Έφαγε και κάτι μπούφλες ξεγυρισμένες, γιατί το γουρούνι δεν αλλάζει, έκανε κάτι βρομοδουλειές και το Λύκο πέτυχαν και τις έφαγε ….






Δεν άντεξε πολύ….


Αποφάσισε να πάρει τα βουνά….


Του είχε βγει το όνομα….


Του κάνανε τη φήμη χάλια….


Γελούσαν και στην πλάτη του.


Αει στο καλό!!


Τσάμπα η Λεβεντιά!!










Ηθικόν δίδαγμα:

τα γουρούνια επιβιώνουν παντού!!


Και σου μένει η ρετσινιά ….Αχ!!





























Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Η Ωραία Κοιμωμένη αρχίζει και ξυπνάει……



Όλοι ξέρουμε το παραμυθάκι που η πριγκίπισσα την έπεσε στον ύπνο και ήρθε το βασιλόπουλο και την ξύπνησε.



Εδώ όμως απόψε θα πούμε για μια άλλη πριγκίπισσα την Ελλάδα που ήταν πολύ χαρούμενη και τσαχπίνα.


Με τα φουστανάκια της, τα δακτυλίδια της, τα γοβάκια και τα τσαντικά της. Κάτι σαν μοντελάκι που ξεκολλάει από περιοδικό μόδας.




Η Ελλάδα λοιπόν ήταν πολύ ξεπεταγμένη, αεράτη και φιλόδοξη.


Τα ήθελε όλα και τα ήθελε τώρα.


Και τα σπίτια της τα ήθελε. Και τα ταξίδια της τα ήθελε. Και τις εξόδους της ήθελε.



 Και δεν μας ενοχλεί που τα ήθελε αλλά οι τρόποι που τα αποκτούσε δεν ήταν κι ότι καλύτερο για μια σεμνή και χαμηλοβλεπούσα…κόρη.




Οπότε ξανοίχτηκε η καλή μας πιο πέρα από όσο χωρούσε το παπλωματάκι της.


Και σε κάτι κυρίους «αμέμπτου ηθικής και τεραστίας περιουσιακής κατάστασης» κάθισε….




Και κάτι δανειάκια πήρε που ήταν δανεικά κι αγύριστα.





Και κάτι πιστωτικές χτύπησε αλύπητα.


Και ο Τειρεσίας (όχι ο μάντης )την έμαθε…





Και όπως καταλαβαίνετε δεν έμεινε η αγνή πλην τίμια κόρη που γεννήθηκε με τις αξίες και τα ιδεώδη της γενιάς της.


Όταν λοιπόν είδε τα σκούρα και δεν είχε να πληρώσει τα λούσα και τα στολίδια της, άρχισε μια παρέλαση από δοσατζήδες να χτυπούνε το κουδούνι της.





«Εγώ Φιλιππινέζα υπηρέτρια….Κυρία μου είναι στο μπάνιο» έλεγε για να γλιτώσει κάμποσους.


Πόσους όμως να γλιτώσει….Χρώσταγε και της …Μιχαλούς (η υπηρέτρια της διπλανής πόρτας)


Ξημερώθηκε μια μέρα λοιπόν και το πήρε απόφαση:


« για να γλιτώσω από όλα και όλους θα την πέσω στο πάπλωμα χήνας και θα κοιμηθώ….»


Δεν παν να χτυπούν κανόνια.


Δεν παν να χτυπούν κουδούνια


Δεν παν να έρχονται εξώδικα


Χειμερία νάρκη!!




Τι θα κάνουν θα σταματήσουν…..


Έλα όμως που δεν ήταν τόσο απλά τα πράγματα.


Γιατί και πόσο να κοιμηθεί πια. Ήταν που είχε μεν διαβάσει το παραμυθάκι και της έκατσε μια χαρά,αλλά έλα όμως που ο πρίγκιψ με το αμαξάκι και την χρυσή κάρτα απεριορίστου πίστωσης δεν ερχόταν.


Πιάστηκε πια τα ανάσκελα, πιάστηκε μπρούμυτα….






Και κει που νόμισε ότι θα την βρει τη λύση έστω και «τελευταία στιγμή» όπως πάντα της χτύπησε την πόρτα της


όχι το πριγκιπόπουλο αλλά ο Λαός.


Ταράχτηκε ελαφρώς γιατί και χαιρετημένο τον είχε αλλά και όχι ότι σκίζει και χασέδες επίσης….






 

Ο Λαός όμως δεν ήταν τόσο χάπατο όσο νόμισε η Ελλαδίτσα διότι και ένα Λύκειο το έβγαλε (κουτσά στραβά) και μια κάρτα ανεργίας την τσάκωσε και μια ξένη γλώσσα έμαθε (αν έρθουν τα αλλοδαπά να έχει να λέει κι ένα Do you like mousakas, syrtaki, and…miss?)


Και ένα facebook να διαβάσει μην μείνει απ΄έξω, μια είδηση μια εφημερίδα (όχι μόνο αθλητική…)


Οπότε πολύ ενημερωμένος βρέθηκε ξαφνικά.






Και κει που έπαθε η Ελλαδίτσα είναι που ο Λαός της θύμισε ότι η πατροπαράδοτη πλατεία δεν είναι για να πίνουμε μόνο φραπεδιά με διπλό παγάκι αλλά και να κουβεντιάζουμε προβλήματα και καυτά θέματα που μας απασχολούν.





Να δηλώνουμε την άποψη, το συναίσθημα, την αγανάκτηση και την αντίθεση μας με τον «αιώνιο ύπνο…»






Και ανοίγοντας ο Λαός τα παράθυρα της Ελλάδας έδειξε σε κάθε πόλη τη δύναμή του. Σε κάθε πλατεία την αντίρρησή του. Σε κάθε θέση την άποψή του.


Είπε «ΟΧΙ» στην κατάντια που η ίδια δημιούργησε και χωρίς φωνές, βία και ακρότητες « Ξύπνησε» κάτι που είχε πέσει στην νάρκη που εύκολα σε βάζει η άγνοια, η «καλοπέραση»

η «ευθυνοφοβία» και ο «ωχ αδελφισμός»……






Η Ωραία Κοιμωμένη αρχίζει να ξυπνάει….Αρχίζει….





Μην την αφήνουμε να κοιμηθεί….


Θα πέσει σε κώμα και κανείς δεν θα μπορέσει να κάνει ανάνηψη.


















Τρίτη 24 Μαΐου 2011

η κρυφή επιθυμία του ταξιδιού.......


είναι όπως ξυπνάς μια μέρα και θες σαν τρελός /η να φύγεις....

είναι πως θεωρείς ότι το σπίτι μικραίνει και συμπιέζει τα όνειρά σου...

είναι σαν μια απόφαση ξαφνική....

είναι σαν έκπληξη στον εαυτό σου...


είναι σαν την λεπτή μυρωδιά του πρωινού.....

είναι σαν τις σταγόνες που σκάνε στην πλώρη....

είναι σαν να φυσά και φεύγουν οι σκέψεις μακρυά....

είναι ο ήλιος που χαμογελά στην θάλασσα το δειλινό
κι αυτή κοκκινίζει από ...ντροπή



είναι τα  φύλλα που στροβιλίζονται πέφτοντας από τα δέντρα....

είναι το χορτάρι που μυρίζει γη και ύδωρ.....

είναι ο σπόρος που περιμένεις να καρπίσει....

είναι η χαρά του καρπού στο στόμα.....




είναι η χαρά ότι η ελπίδα - χαρταετός σου ανέβηκε στα ουράνια....

είναι το σώμα που κινείται και ζεσταίνει στην ψυχή....

είναι η ανάγκη να σε δω και να με δεις....

αυτή ίσως να ναι κι η κρυφή επιθυμία του ταξιδιού!!!

Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

Μες το Μουσείο.....


μες στο σπίτι που φυλάει αναμνήσεις

παλιές θύμησες

ιστορία

ζωή

Μπες όχι μόνο σήμερα που είναι ανοιχτά για χάρη της
Ημέρας των Μουσείων

Μπες και κοίτα:



κάποιοι στήλωσαν τον πολιτισμό μας



έτρεξαν τις ιδέες μας στα πέρατα του κόσμου



μάγεψαν τον κόσμο στα πέρατά του

με εικόνες

μύθους

τέχνη

πολιτισμό

Εμείς που είμαστε σε όλα αυτά?

Ατενίζουμε αδιάφορα

όσα μας προσδιορίζουν?

Είναι το συμπλήρωμα των ταξιδιών μας?

Είναι η αποστασιοποίηση στην σύγχρονη πραγματικότητα?

Κι όμως

μες το Μουσείο είσαι κι εσύ

είμαι κι εγώ

είναι οι παλιοί

είναι οι νέοι

Η ρίζα και η θεμελίωση των ιδεών μας,

των στάσεων, των πιστεύω μας.

Δεν είναι μόνο για μια μέρα

Είναι εκεί για να θυμίζουν

τη συνέχεια μας

την ευθύνη μας στη συνέχειά μας!!




Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Μάιος μας ήρθε…..


Καλό μήνα φίλοι μου και με διαφορά χρόνου…..



Δεν φταίει κανείς άλλος όμως….






Ο δαίμων της τεχνολογίας χτύπησε ασύστολα την Ωκεανούπολη….



Κι εκεί που όλα πήγαιναν (λέμε εμείς τώρα …) πρίμα ….πάει η σύνδεση με τον έξω από «το νερό» κόσμο…πάει και το λαπι τόπι το έφαγε η μαρμάγκα….








Τώρα όμως είμαστε (ελπίζουμε σε καλό δρόμο…) Χάσαμε ότι είχαμε και δεν είχαμε….σε γραπτή μορφή αλλά ευτυχώς τα λέμε προφορικά….



Ήρθε λοιπόν ο Μάιος με όλα του τα περίεργα :



Στεφάνια με λουλουδάκια!!






 Βροχές και «κάτι – γίδες»!!








 Ξαφνική ηλιοφάνεια που σε τρελαίνει….







 Ήλιος και βροχή!! Κάτι έχει καταλάβει από την κατάσταση μας ο καιρός και μας δουλεύει….










 Ήρθαν και οι φορολογικές δηλώσεις για να έχουμε να πορευόμαστε και να προβληματιζόμαστε.







 Θα απογραφούμε κιόλας γιατί «είμαστε ωραίοι αλλά πόσοι είμαστε…..?»





 Γενικά έχουμε πολλά και διάφορα να κάνουμε….


Και μην νομίζετε ότι θα κακοπεράσουμε….,όχι καλέ ποιος τα λέει αυτά…., απλά θα σφίξουμε λιγάκι το ζωνάρι έτσι για να βγούμε πιο κομψοί στας ακτάς και στας παραλίας.




Εμείς οι γοργόνες βέβαια το΄χουμε αυτό από παλαιώθεν….Τώρα για σας δεν ξέρω αλλά είμαι σίγουρη ότι θα την κάνετε την προσπάθειά σας.




Α!! δεν πιστεύω να ξεχάσατε να ευχηθείτε στην Μανούλα σας.




Αν ξεχάσατε να τσακιστείτε να ευχηθείτε διότι «Μάνα είναι μόνο μία!!» Γεγονός !! και πρέπει να της λέμε και κανένα « ευχαριστώ» έστω κι αν μας κυνηγάει από πίσω….για να πιούμε την πορτοκαλάδα μας και να φορέσουμε και την ζακετούλα με το κουμπάκι μην κρυώσουμε ξεχνώντας πως πέρασαν τα χρόνια και έχουμε τη φούντωση από την κλιμακτήριο και πια κι ο γιος έχει γίνει κι αυτός πατήρ.






Αν μετά από όλα αυτά δεν πειστήκατε ότι ο μήνας έχει ενδιαφέρον και αρχίσετε την γκρίνια ότι κάτι εκλείψεις κάτι ανάδρομοι πλανήτες κόβουν βόλτες πάνω από το κεφαλάκι μας ….ε!! τι να σας πω !! Μάλλον τα θέλει ο οργανισμός σας…..