Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Μια Καλημέρα με άλλον τρόπο.

 
 
 
 
Περπατώ πρωί αργά και νυσταγμένα.
 
Ποιος θέλει να σηκωθεί να πάει στη δουλειά
 
με τέτοια ζέστη....
 
Σκέφτομαι τις υποχρεώσεις
 
και κουράζομαι από τώρα.
 
Και να που κάτι μπορεί να συμβεί
 
και να δεις τα πάντα με άλλη ματιά.
 

 
Στο στενάκι που κόβω δρόμο για το γραφείο
 
ένα αυτοκίνητο παρκαρισμένο....
 
Δεν ήταν αυτό που μου άλλαξε τη μέρα.
 
 
Στο τζάμι του οδηγού κρεμόταν
 
ένα πλαστικό ποτηράκι με  ένα γεράνι.
 

 
Ένα κόκκινο μικρό γεράνι.
 
 
Να περιμένει με υπομονή
 
να έρθει ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου
 
να το παραλάβει.
 
Μια άλλη μέρα!!
 
Μια Καλημέρα!!
 
Ένας άλλος τρόπος!!
 
 


Με ένα γεράνι από μια γλάστρα
 
κομμένο ή από έναν κήπο "κλεμμένο"
 
για σένα!!
 
 
Μια χειρονομία θετικής ενέργειας!!
 
Μια προσφορά απλή και λιτή!!
 
'Ενα δώρο του πρωινού!!
 
 
Μια αγάπη που βλέπεις αλλά δεν ξέρεις!!
 
Μια αγάπη που ξέρεις αλλά δεν βλέπεις!!
 
Μια αγάπη που ξέρεις και βλέπεις!!
 

 
Μια σκηνή του δρόμου που σου φτιάχνει τη μέρα
 
@ mare 2013
 


 



Σάββατο 8 Ιουνίου 2013

Την ίδια ώρα κάποτε......

 
 
Τώρα μπορώ και κάθομαι...
 
Θυμάμαι...
 
την ίδια ώρα...
 
Την ώρα της χαράς...
 
την ίδια ώρα της λύπης...
 
την ίδια ώρα του φόβου...
 
 
 
Τότε ζούσα...
 
Ζούσα την προσδοκία!
 
Ζούσα την ελπίδα!!
 
Ζούσα για το αύριο!!
 
Ζούσα και φοβόμουν!!
 
Ξύπνια περασμένη ώρα
 
αγωνιούσα πάνω σε μια καρέκλα...
 
Μόνη!!
 
Την ίδια ώρα....
 
 
Τώρα σε μια καρέκλα
 
απλά θυμάμαι!!
 
Την ίδια ώρα...
 

 
Τότε και Τώρα...
 
Πόσα τότε και τώρα θα υπάρξουν...
 
Δεν ξέρω!!
 
Δεν με νοιάζει!!
 
Δεν πρέπει να με νοιάζει!!
 
 
Γιατί αυτή η ώρα
 
κάποτε θα είναι
 
 
"η ίδια ώρα κάποτε"
 
@mare 2013
 
(μετά από 5 χρόνια την ίδια ώρα τότε...)
 


 
 
 


 


Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013

5 Ιουνίου : Παγκόσμια Ημέρα για την Προστασία του Περιβάλλοντος!!

 
 
 
 
Σήμερα είναι μια ιδιαίτερη μέρα!!
 
Παρόλο που δεν πιστεύω τις Παγκόσμιες Ημέρες και το έχω ξαναπεί, η Ημέρα για την Προστασία του Περιβάλλοντος σηματοδοτεί για μένα πολλά!!
 
Σαν σήμερα μια κοπελίτσα 20 ετών παίρνει το πτυχίο της με θέμα το περιβάλλον πριν αρκετά χρόνια.
Με χαρά διαπιστώνει ότι η προσπάθεια για μάθηση και δράση αμείβεται.
 
Τότε.
Αρχίζει να εργάζεται σκληρά για όσα έμαθε κι ανακάλυψε για το περιβάλλον.
 
Τα υποστήριζε με πάθος και συνέπεια.
Μιλούσε για το νερό όταν το νερό ήταν ακόμα καθαρό.
Μιλούσε για τη θάλασσα όταν ήταν ακόμα καθαρή.
Μιλούσε για το βουνό όταν είχε ακόμα δέντρα.
Μιλούσε για την ανακύκλωση όταν ακόμα τα πλαστικά δεν μας σκέπαζαν.
Μιλούσε για τα πουλιά όταν πετούσαν ελεύθερα.
Μιλούσε για τα σπάνια θαλάσσια είδη όταν υπήρχαν στις θάλασσές μας.
Μιλούσε...
Μιλούσε...
Μιλούσε...
 
Σήμερα θυμήθηκε ότι αυτό το κάνει για κοντά 20 χρόνια!!
 
Κι όμως κοιτάς από το παράθυρο και βλέπεις το τσιμέντο να σε κλείνει.
Τα σκουπίδια πεταμένα εδώ κι εκεί.
Ο αέρας σκονισμένος σε πνίγει αντί να σε δροσίζει.
Το νερό έχει μια γεύση περίεργη.
Το βουνό απέναντι έχει χτιστεί.
Όσο για τη θάλασσα αγναντεύει απέραντη, άδεια και μόνη από τη ζωή που την γέμιζε.
 
Κι όλοι μιλάνε....
Μιλάνε...
Μιλάνε...
 
Αλλά δεν δρουν.
Δεν κάνουν τίποτα.
Εκδηλώσεις.
Ντοκιμαντέρ.
 
Σταματήστε!!
 
Κοιτάξτε!!
 
Αφουγκραστείτε!!
 
Κάντε κάτι και σταματήστε να μιλάτε!!
 
Ώρα για πράξη!!
 
Το περιβάλλον δεν είναι θέμα για συζήτηση!!
 
ΕΊΜΑΣΤΕ ΕΜΕΊΣ!!
 
ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΜΑΣ!!
 
@mare 2013