Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Τα κουκούλια που ανοίγουμε….

Είμαστε σαν τις πεταλούδες. 


Γεννηθήκαμε μέσα σε κουκούλια.


Και μάλιστα όχι σε ένα και μοναδικό….


Γεννηθήκαμε σε ένα μικρό κουκούλι που μετά από 9 μήνες προστασίας βγήκαμε και ανακαλύψαμε έναν κόσμο χρωματιστό και όμορφο.
Όλοι μας φρόντιζαν και μας πρόσεχαν.
Πιστέψαμε ότι αυτός είναι ο κόσμος μας και τον ανακαλύψαμε…


Κι όμως όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε λίγο πιο πέρα από το χέρι που μας κράτησε είδαμε πως σχίσαμε ένα μεγαλύτερο κουκούλι κι ότι πιο κει υπάρχει άλλος κόσμος.
Χαρήκαμε για την ανακάλυψη.



Μας φόβισε λιγάκι γιατί αυτό το κουκούλι είχε κι άλλες υποχρεώσεις.
Υπήρχαν κι άλλα πράγματα κι άτομα να εξερευνήσουμε.
Δυσκολευτήκαμε να καταλάβουμε ποιοι είμαστε εμείς και ποιοι οι άλλοι. Αυτός είναι ό κόσμος σκεφτήκαμε.
Κι όμως  ήρθε η ώρα να σχίσουμε και αυτό το κουκούλι και να βγούμε μόνοι πια και να παλέψουμε.
Μόρφωση. Δουλειά. Σχέσεις. Επιβίωση.
Αυτός είναι ο κόσμος σκεφτήκαμε.



Ως που ήρθαν συναισθήματα διάφορα. Μια στιγμή ευτυχία και χαρά και μια άλλη πίκρα, θυμός και μοναξιά.
Αυτός δεν θέλουμε να είναι ο κόσμος….
Μήπως να ξαναμπούμε στο προηγούμενο κουκούλι?

Αυτό δεν γίνεται. Κάθε κουκούλι που σχίζεται δεν γίνεται να ξαναμπείς. Κάποιοι θέλουν να μείνουν εκεί που ήταν. Οι ψυχολόγοι το λένε παλιμπαιδισμός. Οι γιατροί καθήλωση σε προηγούμενο αναπτυξιακό στάδιο. Οι κοινωνιολόγοι, κοινωνικές νόρμες. Οι θεολόγοι θρησκευτική πίστη.



Εγώ το λέω ανάγκη να μπαίνουμε και να βγαίνουμε από τα προηγούμενα κουκούλια μας να διορθώνουμε και να προχωρούμε.
Αλλά πάντα δεν γίνεται.
Είναι μη αναστρέψιμη διαδικασία.
Και πότε τελειώνει αυτό? Ρωτάμε όλοι με αγωνία, με περιέργεια, με ανυπομονησία.
Δεν ξέρουμε.
Δεν ξέρω.
Αν δούμε την ψυχή μας να γίνεται πεταλούδα και να φεύγει ελεύθερα μακριά πιθανά και να το έχουμε πετύχει.



Είμαστε στα κουκούλια μας. Αν φτάσουμε να τα αγαπήσουμε μπορεί να μην μας στενεύουν, να μην μας πληγώνουν, να μην μας απογοητεύουν. Αν όχι, θα μένουμε εκεί μέχρι να δούμε τη ζωή να μας δίνει το εργαλείο να σχίσουμε το επόμενο κουκούλι.
Ο χρόνος δεν σταματά ποτέ.  
Τα κουκούλια υπάρχουν και πρέπει να τα ανοίγουμε……..