Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Ένα χρόνο μετά…….



Πριν ένα χρόνο η Γοργόνα Mare δεν είχε ιδέα ότι θα «γεννηθεί».



Ανυποψίαστη ανέβηκε σε ένα μικρό γραφικό χωριουδάκι να γνωρίσει κάποιους σημαντικούς ανθρώπους.
Μια παρέα που γνωρίζονταν στο σύμπαν του διαδικτύου και αποφάσισε να γνωριστεί και προσωπικά.


Η Γοργόνα περίεργη θέλησε να μάθει για το μαγικό κόσμο τους.


Έναν κόσμο που δεν γνώριζε και τον κοιτούσε με δέος.


Όμως παρατήρησε κάτι πολύ ουσιαστικό.

 Μια παρέα ανθρώπων συναντήθηκαν γύρω από ένα πλάτανο.






Γνωρίστηκαν.


Αντάλλαξαν απόψεις.


Ήπιαν κρασί.


Γιόρτασαν γενέθλια.


Αντάλλαξαν δώρα κι εμπειρίες.


Και ξαφνικά εκεί που ήταν άγνωστοι ή απλά αναγνώστες έπεσε το μαγικό πέπλο της φιλίας και τους ένωσε.

Και δεν φιλοσοφούσαν πια….


Δεν μιλούσαν γενικά για τα ενδιαφέροντα τους.


Δημιουργούσαν!!


Ζούσαν!!


Ήταν πάντα εκεί ο ένας για τον άλλον!!


Τα μάτια έδιναν τη ζεστασιά της καρδιάς και ζέσταναν τα λόγια που αυθόρμητα έρρεαν από τα στόματα.








Και ήμουν εγώ     και ήσουν εσύ     και γίναμε εμείς.




Κι η γοργόνα που δεν υπήρχε…Δεν ζούσε στο σύμπαν αυτό…


Γεννήθηκε!!








 Μέσα από ένα πείραγμα.


Μέσα από ένα χαμόγελο.


Μέσα από την αύρα και την ενέργεια των ματιών και της καρδιάς τόσο ζεστών ανθρώπων.






Ποιος είπε ότι η τεχνολογία μας κάνει απρόσωπους?


Ποιος νομίζει ότι όσοι γράφουν πίσω από ηλεκτρονικές σελίδες δεν έχουν ψυχή.






Η δύναμή μας είναι η επικοινωνία μας.






Και εγώ που το όνειρό μου είναι να λέω «παραμύθια» ή να μιλώ για αυτά, ΕΣΥ με βοήθησες να το κάνω.


Κι εσύ εκεί κάτω μην γελάς ….Ναι!! ΕΣΥ φταις!!





 

ΕΣΕΙΣ ΥΠΕΡΟΧΟΙ ΦΙΛΟΙ!!






Εμείς που γνωριστήκαμε κι άλλοι πόσοι εμείς που θα θέλαμε να γνωριστούμε.


Που μια ματιά, ένα σχόλιο, μια κουβέντα δίνει φτερά στη ψυχή μας κι αλλάξει την καθημερινότητά μας.






Ευχαριστώ που με κάνατε δική σας!!






(ευχαριστώ την μικρή Ειρήνη που έστειλε την υπέροχη ζωγραφιά της για να με ευχαριστήσει)