Τρίτη 2 Αυγούστου 2011

Ο ταξιδιώτης με την κόκκινη βαλίτσα




Ήρθε ο Αύγουστος!! Είναι η ώρα πια να την κατεβάσει από το πατάρι.



Είναι κόκκινη. Πάνω της έχει αυτοκόλλητες ταμπελίτσες από διάφορα μέρη.






Η κόκκινη είναι εκείνη που παίρνει συνήθως στα νησιά.


Του φτιάχνει το κέφι.


Άσε που χωράει τα απαραίτητα και δεν χρειάζεται να κουβαλάει στα σοκάκια.







Το βασικό πλεονέκτημα όταν την πήρε ήταν που μπορούσε να την γεμίζει με χάρτες κι αναμνήσεις.


Και το χρώμα που ερχόταν και έδενε με το γαλάζιο του ουρανού, το μπλε της θάλασσας και το άσπρο των σπιτιών.






 Το πρώτο της ταξίδι ήταν σε ένα μικρό νησάκι του Αιγαίου.


Περπάτησε μαζί της στα σοκάκια μέχρι να βρει το δωματιάκι που έβλεπε στη θάλασσα.







Φεύγοντας είχε γεμίσει με Κοχύλια κι όνειρα που κρατούσαν την μυρωδιά της θάλασσας όλο το χειμώνα.






Έπειτα γέμιζε με χαρές από τις φωτογραφίες με τοπία και ανθρώπους.


Όσο τα αυτοκόλλητα πάνω της αυξάνονταν τόσο ο χάρτης γινόταν γνώριμος και τα νησάκια δικά του.







Οι άνθρωποι σε κάθε τόπο του δείχναν την φιλοξενία τους με ένα κέρασμα τοπικό και οι φίλοι του ταξιδιού αυξάνονταν.


Οι κάρτες στις γιορτές πολλαπλασιάζονταν και οι φωνές από όλο το Αιγαίο αντάμωναν σε κάθε ευκαιρία.







Ανοίγει τη βαλίτσα κι ακούει τους ήχους από το πανηγύρι με βιολιά, λαγούτα και λύρες.







 Μυρίζει το ούζο με το λιαστό χταποδάκι.












Το καφεδάκι στην πλατεία του χωριού με το γλυκό του κουταλιού.






Ο ήχος της θάλασσας που σπάει στο βράχο.







Κι το μελτέμι που σου παίρνει τα μυαλά και την πετσέτα από τα βότσαλα.


Που θα πάει φέτος?


Έχει σημασία?


Η κόκκινη βαλίτσα πάντα οδηγεί τα βήματα του.






Είναι σίγουρο πως κάπου εκεί στην κουκίδα του χάρτη θα βρει πάλι αυτό που ονειρεύεται όλο το χρόνο.


Την ελευθερία και την ανεμελιά που δεν είχε.





Αυτή κουβαλάει υπομονετικά η κόκκινη βαλίτσα το καλοκαίρι.


Και για να το κάνει περιμένει υπομονετικά να βγει από το σκοτεινό πατάρι στο φως του καλοκαιριού.







Κι αν δεν γεμίσει και μια χρονιά δεν την πειράζει…θα βρει τρόπο να πει τόσες ιστορίες όσες κι οι σβησμένες κουκιδίτσες του χάρτη….


Υπάρχουν άλλωστε τόσες που περιμένουν να ταξιδευτούν και να σβηστούν…..