Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

το ταξίδι!!

Η γοργόνα κοιτούσε τον χάρτη αρκετές μέρες….
Τα σύμβολα δεν τα πολυκαταλάβαινε.

Τα βιβλία του Ωρίωνα δεν τη βοηθούσαν.

Οδηγός για τα ταξίδια γραμμένος καθαρά δεν υπήρχε.

Όμως το ταξίδι ήθελε να το κάνει. Να γυρίσει όλα τα σημεία του χάρτη και να γνωρίσει άλλους πολιτισμούς. 




                                                                               
Μια φορά θυμήθηκε πως ήρθε από μακρινό ταξίδι  η θεία Φωφώ, η φώκια κι έλεγε απίστευτες ιστορίες. Λες να μπορούσε κι εκείνη.

Έψαξε στο μεγάλο λεξικό της βιβλιοθήκης:

ταξίδι < ταξίδι ή ταξείδι: Υποκοριστικό του Βυζαντινού στρατιωτικού όρου τάξις, "μικρή τάξις" στρατιωτική μονάδα του Βυζαντινού στρατού, ειδική δύναμη στρατιωτική που έπρεπε να μετακινείται συχνά >

ταξίδι ουδέτερο
προορισμός αρσενικό
Δηλαδή αν ταξιδέψω θα είμαι σαν «στρατιωτική δύναμη σε μετακίνηση»…..θα έχω σκοπό…..θα έχω προορισμό?
Και καλά τι σχέση έχει όλο αυτό με το σεντούκι….
Ήθελα να ήξερα ποιος γελάει πίσω από την πλάτη μου….
Κι εκεί που τα σκεφτόταν όλα αυτά.. πλαπ! Έπεσε ένα μικρό βιβλιαράκι.
Χμμ!! να δω τι άλλο θα γίνει σε αυτή τη βιβλιοθήκη….
«το εγχειρίδιο του πολεμιστή του φωτός»
«…ένας πολεμιστής μοιράζεται τον κόσμο του με εκείνους που αγαπά…..στο ξεκίνημά του δηλώνει ΄΄ εγώ έχω όνειρα ΄΄….ξεκίνησε το ταξίδι χωρίς δισάκι κ δίχως σανδάλια….
Δίνει προσοχή σε μικρά πράγματα γιατί αυτά μπορούν να αποδειχθούν δύσκολα εμπόδια….
Ένα αγκάθι, όσο μικρό κι αν είναι, διακόπτει την πορεία του ταξιδιώτη…»  Paulo Coelho(1997)
Άρα ο ταξιδιώτης είναι και ….πολεμιστής…!!
Πολεμά τους φόβους του.
Πολεμά τον εαυτό του.
Πολεμά τις αδυναμίες του.
Ξεπερνά το Εγώ του.
Ανακαλύπτει τους άλλους!
Ανακαλύπτει τον κόσμο!!
Ανακαλύπτει την αλήθεια!!
Ζει!!

«έπειτα από είκοσι χρόνια θα νοιώθεις απογοήτευση σκεπτόμενος όσα δεν έχεις πραγματοποιήσει.
Γι΄αυτό άφησε την ασφάλεια του λιμανιού σου.
Εξερεύνησε
Ονειρέψου
Ανακάλυψε»       Μαρκ Τουέιν

Αχ! Τελικά μπορεί και να μην γελάει κάποιος μαζί μου….
Ότι με παρακολουθεί είναι σίγουρο!!
Ο Ποσειδώνας άφησε την πυξίδα δίπλα στα γυαλιά του…
 
                                                          






Περίεργο….
Ίσως όχι τόσο…
Ίσως κάτι να θέλει να μου πει…χωρίς να μιλήσει καθόλου….

2 σχόλια:

Φώτης είπε...

Βλέπω ότι η μικρή γοργόνα όσο πάει γίνεται όλο και πιο σοφή!

Μπορεί να πηγαίνει αργά και ψάχνοντας, όμως κάθε της βήμα την οδηγεί ολοένα και πιο κοντά στον πραγματικό της εαυτό και αυτό τα κάνει όλα μαγικά!

Άλλη μια απόδειξη ότι μέσα στα παραμύθια κρύβονται σπουδαία μαθήματα και διδάγματα ζωής!
Αρκεί να έχουμε την υπομονή ενός ώριμου ανθρώπου και την αθωότητα της παιδικής ψυχής για να τα ανακαλύψουμε...

Πολλά καπετανίσια φιλιά...

η Γοργονα mare mare είπε...

η γοργόνα όσο ζει μαθαίνει....
προσπαθεί να βρει το νόημα της ζωής της μέσα από ιστορίες,σοφά λόγια κι εμπειρίες...
ότι όλα γίνονται πιο μαγικά είναι γεγονός, ειδικά αν θέλουμε να το δούμε έτσι.

Φιλάκια