Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Γεύσεις από τα παλιά




Όταν ήμουν μικρή, η χαρά του καλοκαιριού ήταν μια μεγάλη βόλτα στην πλατεία.
Πηγαίναμε από την μία φορά  της κι ύστερα από την αντίθετη για να χαιρετήσουμε όσους γνώριμους  είχαν την ίδια ιδέα της βόλτας.

Και στο τέλος καθόμαστε στο Ζαχαροπλαστείο παίρνοντας ένα τεράστιο ποτήρι κρύο νερό με το κουταλάκι ξέχειλο στη βανίλια.
«Υποβρύχιο»






Μια μαγική γεύση που έρεε βελούδινη στο στόμα και γέμιζε την καρδιά χαρά
Διαγωνιζόμαστε ποιος θα τη φάει πιο αργά…
Να κρατήσει η απόλαυση και να κερδίσει το στοίχημα…
Δεν βιαζόμαστε…
Απολαμβάναμε….
Ο χρόνος είχε σταματήσει….

                                                                      


Το γλυκό της Μαστίχας
Η ζάχαρη έφερε μαζί της από την Ανατολή που μας ήρθε και τα μυστικά της.
Οι Περσικές και Αραβικές συνταγές ανεμείχθηκαν με τις δικές μας, σ' ένα πολύ ευχάριστο γευστικό αποτέλεσμα.
Η Χιώτικη μαστίχα, παγκόσμια αποκλειστικότητα του νησιού, μαζί με τη ζάχαρη δημιούργησε το γλυκό του κουταλιού Μαστίχα, μια διαφορετική και αρωματική μορφή βανίλιας, το γνωστό "υποβρύχιο".
Η μαστίχα αυτή, από τον περασμένο αιώνα διαδόθηκε ως γλυκό υποδοχής στα μεγαλοαστικά σπίτια της Ελληνικής διασποράς και κυρίως στην Κωνσταντινούπολη, όπου με το όνομα "Άσπρο Γλυκό" συνεχίζει και σήμερα να είναι το επίσημο γλυκό του Πατριαρχείου.

4 σχόλια:

Margo είπε...

Μα δεν είναι υπέροχο γλυκό και πολύ αρωματικό; Στα παιδιά αρέσει πάρα πολύ και όχι μόνο:)

Έχω χάσει πολλά επεισόδια γοργόνα μου, αν και καλοκαίρι μας προσφέρεις πολύ υλικό για διάβασμα :)

Φιλιά πολλά!

Ευρύνοος είπε...

Υποβρύχιο!!

πάω να φτιάξω τώρα κιόλας!!

καληνύχτα :)

η Γοργονα mare mare είπε...

Kαλημέρα Margo πράγματι είναι υπέροχο...
Ελπίζω να περνάτε καλά με τα παιδιά!!
Να σκεφτείς:ούτε που φανταζόμουν ότι θα κάνω αυτό το πράγμα ως τώρα.Πάντα έγραφα αλλά τώρα πια με χτύπησε ο...μα-οίστρος...αχ!!αυτή η θάλασσα

Φιλάκια

η Γοργονα mare mare είπε...

Ευρύνοε,καλημέρα!!

Ελπίζω να έφτιαξες Υποβρύχιο-Βανίλια και να μην σε δω ξαφνικά με στολή δύτη μπροστά μου.....

Όχι ότι θα μας χάλαγε...να συναντηθούμε έστω και υποβρυχίως...

Φιλάκια