Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

οι γυαλένιες

Η γοργόνα mare mare διάβαζε στο Ημερολόγιο της γιαγιάς της για τα παιχνίδια που έπαιζαν στη δική της ηλικία.

Περίεργο!! Με πόσο απλά πράγματα χαίρονταν τα παιδιά.


Μικρά στρογγυλά χρωματιστά όνειρα.
Κυλούσαν στο πλακόστρωτο και σε παρέσυραν σε κόσμους μαγικούς.
Έβαζαν στο παιχνίδι τη Φαντασία : πώς να παίζεις!!
Ερχόταν κι η Δημιουργικότητα παρέα: εναλλακτικά σενάρια!!
Ο Ανταγωνισμός δεν μπορούσε να λείψει: κοίτα πόσες έχω στο σακούλι μου.
Η Διαφορά των φύλων: άλλες τα αγόρια κι άλλες τα κορίτσια – άλλη χρήση.
Η Ευγενική  Άμυλα :θα κερδίσει ο καλύτερος.
Ο Εγωισμός: εγώ θα είμαι ο καλύτερος.
Η Συντροφικότητα: για να νικήσω και να είμαι ο καλύτερος έχω ανάγκη φίλους.
Η Φιλία: χρόνια μετά θυμόμαστε τη λάμψη των ματιών που τώρα μπορεί να έχουν θολώσει λιγάκι από το χρόνο, από το κλάμα από τη μοναξιά
Η Χαρά, η Εκτόνωση, η Ενέργεια παρεούλα τρελή: γυρίζαμε στο σπίτι γεμάτοι, ευτυχισμένοι.


Τώρα φαίνονται παλιά και «φτωχά» τα πολύτιμα μπαλάκια που κυλούν και σε γεμίζουν χαρά.
Τώρα φαίνονται πιο εύκολα μέσα από ένα κουτί σε ένα δωμάτιο.
Όμως όλη αυτή η παρέα, οι "υπέροχοι προσκεκλημένοι "λείπουν.
Ένας ένας αποχωρεί διακριτικά και μένεις μόνος….
Μόνος και «φτωχός» σε συναισθήματα,όπως το άδειο σακούλι όταν οι γυαλένιες κυλούσαν στο πλακόστρωτο.


Θες να΄σαι το άδειο σακούλι ή η υπέροχη μαγική γυαλένια…

Εσύ αποφασίζεις!!



τζιτζιλόνι --> μπίλια --> γκαζά --> γαλατάς

Τα τζιτζιλόνια -άλλως και τζιτιζιλονάκια- ήταν πολύ μικρά για να' χουν πρακτική αξία στο παιχνίδι - τι βάρος είχαν και τι να χτυπήσεις μ' αυτά και να πάει έστω και μια πιθαμή παραπέρα; Αλλά ήταν πολύ όμορφα, συχνά με φωτεινά νερά μονόχρωμα μέσα στο γυαλί. Είχαν και συναισθηματική αξία και γιατί συνήθως είχαμε λιγότερα από δαύτα και διότι η άγραφη σύμβαση ήταν ότι τα τζιτζιλόνια τα έδινες τελευταία σ' αυτόν που κέρδιζε - έπρεπε, δηλαδή, να' χεις χάσει σχεδόν όλους τους άλλους βόλους σου για να σου πάρουν και τα τζιτζιλονάκια.

8 σχόλια:

Savvina είπε...

Μπορεί να μην έπαιξα πολλά χρόνια μ'αυτές τις γυαλιτσερές και μικροσκοπικές μπαλίτσες, αλλά τις θυμάμαι που σαν παιδί και εγώ έκανα συλλογή.
Έπαιζα όμως με όσες δεν μου αρέσαν αρκετά, ώστε να μην στεναχωρηθώ κι αν τις χάσω.
Τις όμορφες, γυαλιστερές τις κράταγα σαν φυλαχτό κρυμμένες.
Στη καθεμία είχα δώσει θυμάμαι και από ένα όνομα, όπως η Γυαλιστερή κτλ.
Να είσαι καλά Γοργόνα.
Πολλά φιλιά.

Margo είπε...

Γοργινίτσα μου έχεις πετύχει τις αδυναμίες μου σβούρες και γυαλένια. Το πιστεύεις ότι μαζεύω και τώρα:)
Τις φυλάω σε ένα γυάλινο βάζο και περιμένω να μεγαλώσουν λιγάκι τα μικρά μου για να αρχίσουν το παιχνίδι. Την ίδια χαρά έχω όταν τις κρατώ στα χέρια:)

Φιλάκια πολλά!

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Καλημέρα Μαρία!Από παιδί μου άρεσαν πολύ και μετά από πολλά χρόνια έπαιζε ο γιος μου και τις έχουμε κρατήσει όλες μέσα σε ένα τεράστιο βάζο!Μου αρέσει να χαζεύω τα χρώματά τους!

η Γοργονα mare mare είπε...

Σαββίνα άστα κι εγώ τρελαίνομαι.
Μου αρέσουν πολύ.Τώρα πια παίζω με την ανιψιά μου που και σε αυτή αρέσουν πολύ.
Φιλάκια

η Γοργονα mare mare είπε...

Μαράκι άσε είμαι ένα μικρό παιδί κι εγώ.
Παίζω πολύ και μαζεύω (συλλεκτικό ον)
φιλάκια πολλά

η Γοργονα mare mare είπε...

Ειρήνη κι εγώ τις έχω σε βάζο
Στην αρχή η ανιψιά μου δεν τους έδινε σημασία.
Τώρα παίζουμε πολύ

Φιλάκια πολλά

Ευρύνοος είπε...

Αμέτρητες ώρες παιχνιδιού στο δημοτικό με δαύτες..

και τώρα όπως λές φαντάζουν τόσο φτωχά παιχνίδια..
κρίμα..

πάντως για παιχνίδι ήρθα..

Περάστε απο τον Τρελό παρακαλώ, έχετε πρόσκληση..

καλησπέρα :)

η Γοργονα mare mare είπε...

Τασούλη μου
έχετε ανοιχτή πρόσκληση να παίξουμε όλοι μαζί γυαλένιες και να θυμηθούμε τις χαρές της παιδικής μας ηλικίας.
Εμείς βρίσκουμε έτσι κι αλλιώς σε απλά "φτωχά "πράγματα χαρές.

Να είσαι καλά(εννοώ πάντα τρελλός...)