Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Πέρασμα από το μεγάλο στο μικρό

Η γοργόνα Mare έκανε μια βόλτα σήμερα στη μικρή πλατεία που γίνεται η Αγορά.
Ένα παζάρι πολύχρωμο.
Άνθρωποι.
Προϊόντα.
Χρώματα.
Αρώματα.
Γεύσεις.
Σκεφτόταν το πολύχρωμο πλήθος που κινούνταν βιαστικά.
Ο χρόνος κυνηγούσε τους ανθρώπους.
Κάτι ήθελαν να προλάβουν.
Κάτι τους λείπει να το πάρουν.
Το θέλουν πολύ και σε ποσότητα.
Θέλουν να το βάλλουν στις μεγάλες σακούλες να χωρέσει, κι αν μπορούν να πάρουν κι άλλο.
Η ανάγκη του χρόνου.
Η ανάγκη του «θέλω»
Η ανάγκη του «έχω»
Δεν είναι τόσο η ποσότητα που γίνεται ανάγκη, η ποιότητα μετράει.
Δεν είναι το μεγάλο αλλά το μικρό, το καλό, το απολαυστικό και τελικά το αναγκαίο.
Κάτι που αν το νοιώσει κανείς τον βγάζει από την έλλειψη, το άγχος, τη στέρηση.

Έχω τόσο όσο χρειάζομαι.
Πιστέψτε με δεν έχουμε και τόση ανάγκη για το μεγάλο.
Μας λείπει το μικρό και το ικανοποιητικό.
Δεν χρειαζόμαστε το πολύ. Το λίγο μπορεί να μας δώσει τη ίδια χαρά.
Μπορεί κάποιοι να σκεφτούν ότι τα λέει αυτά μια γοργόνα που τι ανάγκη πια να έχει?
Δεν θα τους αδικήσω. Όλοι έχουμε τις απόψεις μας.

Ένα έχω καταλάβει και το προτείνω:
Με τα λίγα μπορείς να είσαι ευτυχισμένος.
Με τη στιγμή μπορείς να χαρείς.
Με απλά πράγματα μπορείς να απολαύσεις.
Ας δοκιμάσουμε λοιπόν κι ας μοιραστούμε την εμπειρία.
Τι «μικρό»απολαύσατε σήμερα?
Εγώ χάρηκα ένα χαμόγελο και μια ευγενική πρόταση από μια φίλη που μόλις τη γνώρισα.

Κάτι μου λέει πως από το τόσο μικρό μπορεί να γεννηθεί κάτι μεγάλο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: