Μες το σεντούκι ψάχνω
μήπως και βρω μια απάντηση
η θύμηση πολύ αχνή
ξέρω πως χάνω…
Βλέπω παλιούς να δίνουν
ψυχές που πάνω από τα ανθρώπινα περνούν
οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν
πως είναι εκείνοι που σήμερα μας ξεπερνούν
Μες την αχνή την μνήμη περισσεύει
η αξία της ζωής δεν κυβερνά
καράβι σήμερα που κινδυνεύει
τα ιδανικά πουλήθηκαν ακριβά
Περνάνε γρήγορα οι μνήμες
που μας κρατούσαν λίγο πιο ψηλά
σερνάμενοι πιανόμαστε σε δίνες
και μας πετούν σε βράχια κοφτερά
Δεν την θυμάμαι πια καλά την ιστορία
την ξέχασες κι εσύ παππού θαρρώ
να διηγηθώ και πάλι την πορεία
μες τα βουνά που πάλεψες μπορώ
Θέλω να φτάσω και πάλι στην κορφή σου
που πάτησες και στάθηκες ψηλά
κι εκεί πάνω πέταξες για πάντα την ψυχή σου
μήπως μπορέσω να ζήσω εγώ καλά
Ξέρω κοιτάζεις και πονάς όπως μας βλέπεις
αισθάνομαι πως κλαις καμιά φορά
το δάκρυ σου περήφανα κι αν κρύβεις
στο αίμα σου κυλάει η λευτεριά.
Ίσως μπορέσω κάποια μέρα να σε φτάσω
να σου αποδείξω πως δεν χάθηκες εσύ
Κι αν βλέπεις στο ηρώον το όνομα σου
Το «ΟΧΙ» σου φωνάζει στη ψυχή!
(αφιερωμένο στον παππού Διαμαντή που χάθηκε στα βουνά για να μην κάψουν οι Γερμανοί το χωριό του που ήταν Πρόεδρος κι άφησε μια γυναίκα 25 ετών μόνη με δυο μικρά παιδιά που δεν γνώρισαν πατέρα αλλά έμαθαν να τιμούν τις αξίες της ζωής και να τις μαθαίνουν στα παιδιά τους.
Όπως και σε όλους αυτούς που ξεπερνούν τα καθημερινά και δίνουν τη ζωή τους για να θυμόμαστε ότι είμαστε Άνθρωποι και κυρίως Έλληνες!! Χρειάζεται να το θυμόμαστε αυτές τις εποχές περισσότερο από ποτέ)
6 σχόλια:
Αγάπη μου, πολύ χαίρομαι που επέλεξες να εκφράσεις την ψυχούλα σου μέσα από τους στίχους!...
Και είμαι σίγουρος πως ο ηρωικός παππούς θα είναι περήφανος για την εγγονή του!...
Έχουμε ανάγκη από τέτοια αγωνιστικά πρότυπα ειδικά τώρα που το σκοτάδι επιστρέφει ύπουλο και απειλητικό...Ας φωνάξουμε ένα βροντερό ΟΧΙ σε όλους αυτούς που σχεδιάζουν να τζογάρουν με τις ζωές και το μέλλον μας!...
Καλημέρα Γοργόνα μου,Αχ θα τρίζουν τα κόκκαλα του παππού σου και του δικού μου που τον σκότωσαν οι Γερμανοί και όλων όσων αγωνίστηκαν για την ελευθερία τότε με όλα αυτά που γίνονται σήμερα,αυτή τη Γερμανική Κατοχή με έναν άλλο τρόπο.
Υπέροχο το ποίημα σου!
Καλημέρα Ειρήνη μου!
Δυστυχώς με όλα αυτά δεν ξέρω αν θα τρίζουν τα κοκκαλά τους, αν μας φτύνουν ή αν μας λυπούνται.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια για το ποιήμα.
Νομίζω ότι ήθελα να κάνω ένα μνημόσυνο χωρίς τις τυπολατρίες και τις τελετές.
Είναι το λιγότερο που ίσως μπορώ να κάνω αυτή τη στιγμή.
Σε φιλώ και εύχομαι καλύτερες μέρες
οι στίχοι είναι ένας μικρός φόρος τιμής
οι Ήρωες τρέφονται από τα ιδανικά και τις αξίες.
κι αυτό είναι μια καθημερινή πρακτική αν θέλουμε να είμαστε Ανθρωποι!!
Σ΄ευχαριστώ για την ευαισθησία
Δεν το έκανα για μένα
Ήταν για τη μάνα μου και το θείο που σκεπάζονταν στα μικράτα τους με ένα αόρατο πατρικό χάδι που το αισθάνονταν αλλά δεν το έβλεπαν
Ειλικρινά δάκρυσα που διάβασα τους στίχους σου, το καλύτερο δώρο στο πατριώτη παπού σου.
Και μετά έρχεται η επομενη μέρα, η 28/10 μαζί με ένα παλιόπαιδο να μουτζώνει δημοσίως έναν άλλο πατριώτη, αντάξιο του παπού σου που όμως επέζησε. Και λέω..κρίμα για τη μειοψηφία των νέων, που ως τσογλάνια χωρίς ντροπή και αξίες πορεύονται, μπράβο όμως σε εσένα τη πλειοψηφία που πάνω απο όλα έχετε ΤΙΜΗ
Μαρίνα μου σ ευχαριστώ που με τιμάς με τα λόγια σου για το συναίσθημα που έγραψα για τον παππού μου.
Η επόμενη μέρα όπως κι όσες ακολουθούν είναι δύσκολες.Τα μονοπάτια δύσβατα.Δεν ξέρω τι θα έλεγε ο παππούς Διαμαντής για όλα αυτά.Τον παππού Ανδρέα τον άλλο μου παππού πολεμιστή τον έζησα και ξέρω τι θα έλεγε παρόλες τις κακουχίες στην Αλβανία τα κρυοπαγήματα και τις ταλαιπωρίες
''Η ζωή Μαρικάκι είναι έτσι...Κι όπως έρχεται πρέπει να την παίρνουμε και να προχωράμε''
Αν κάποιοι δεν γνωρίζουν την Ιστορία μας πορεύονται στα τυφλά.
Όργανα της ψυχολογίας της μάζας.
Εκείνο που μας ξεχωρίζει από τα ζώα είναι που μπορούμε να είμαστε Άνθρωποι με νου και καρδιά.
Κι όσο αντιστεκόμαστε έτσι θα αλλάξουμε τη ροή της κατρακύλας.
Δημοσίευση σχολίου