Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

μια όμορφη εικόνα!



Δεν υπάρχει καλύτερο πρωινό ξύπνημα από το να αντικρίζεις τον ήλιο και να σου ζεσταίνει την ψυχή και το σώμα.
Σήμερα όμως μαζί με αυτό  έζησα μια μικρή υπέροχη στιγμή.
Περπατώντας για να πάω στη δουλειά μια μανούλα έβγαινε από το σπίτι της με την κορούλα της. Το κοριτσάκι ήταν γύρω στα 8.
Με φορτωμένη την τεράστια τσάντα στην πλάτη του κρατούσε το χέρι της μαμάς και βγαίνοντας από το σπίτι τραγουδούσαν μαζί.
 Ήταν μια όμορφη και μελωδική εικόνα!!




Να ξεκινά η μέρα αισιόδοξα.
Άλλαξα το καθημερινό δρομολόγιο και από απόσταση παρακολουθούσα την μαμά και την κόρη να συνεχίζουν να τραγουδούν περπατώντας ως την πόρτα του σχολείου.

Συνέχισα να προχωρώ προς τη δουλειά και το τραγούδι τους με κράτησε ζωντανή όλη τη μέρα.

Φαντάζομαι πόσο τυχερό είναι αυτό το κοριτσάκι αν ξεκινά κάθε μέρα έτσι.

Πιο πολύ αισθάνθηκα εγώ τυχερή που μέσα στις τόσες δυσκολίες της καθημερινότητας είδα αυτή την όμορφη εικόνα!!

Μου θύμισε λιγάκι την παιδική μου ηλικία.
Εσάς?




5 σχόλια:

Margo είπε...

Εμένα μου θύμισε την παιδική ηλικία που θα ήθελα να έχω.

Καλή σου νύχτα Μαρια μου

Φώτης είπε...

Μακάρι να μπορούσαμε να διατηρήσουμε και στην ενήλικη ζωή μας την ξενοιασιά και την αθωότητα των παιδικών μας χρόνων...

Τα παιδιά είναι άμεσα συνδεδεμένα με την Πηγή της Αλήθειας και του Φωτός, με την Καρδιά της Ύπαρξης, γιατί δεν έχει ακόμα προλάβει να τα αλλοιώσει η "πολιτισμένη" ορθολογιστική κοινωνία μας...

η Γοργονα mare mare είπε...


Margo μου, θα ήθελες να έχεις κάτι τέτοιο.Είμαι σίγουρη ότι το θέλεις!!
Ζήσε το με τα παιδιά σου!!
Εγώ το ζω με την ανιψιά μου!!
Είναι υπέροχο να γίνεσαι έστω και για όσο διαρκεί ένα τραγούδι παιδί!!

Φιλάκια

Μαρία

η Γοργονα mare mare είπε...


Φώτη μου, πάντα κρύβουμε ένα μικρό παιδάκι μέσα μας!!

Άλλωτε το χαϊδεύουμε, άλλωτε το μαλώνουμε, μπορεί να το πληγώνουμε, αλλά το κουβαλάμε...και πρέπει να το αγαπάμε!!

Δεν είναι κακό να του τραγουδάμε κάπου κάπου ή να του παίζουμε ήχους ζωής κάνοντας θορύβους χαράς!!

Ή να το μαθαίνουμε βήματα...Βήματα χορού!! Βήματα προς μια νέα ζωή!!

Μαρία

Φώτης είπε...

Ναι, καλά, μόνο στη Μάργκο στέλνεις φιλάκια...Σε μένα τίποτα!...Γκρρρρ....
(τώρα μιλάει το παιδί μέσα μου...) χι χι...