Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

Η γέννηση



Η Ωκεανούπολη  ξύπνησε μέσα στα χρυσαφιά νερά!
Στο μικρό κάστρο υπήρχε μεγάλη γιορτή.
Η αγάπη και η χαρά ήρθαν ξανά, όταν εκείνο το χρυσαφί πρωινό γεννήθηκε ένα μικρό γοργονόπαιδο.
Το κοριτσάκι γελούσε στον κόσμο του νερού κι έδινε μια νότα αισιοδοξίας σε όλους.
Ήρθαν όλοι να το δουν και να το φιλέψουν για μια ζωή καινούργια και καλή.

Ήρθε ο Νονός με τα υπέροχα ασημένια μαλλιά και τα γαλάζια μάτια κι έδωσε το όνομα «γοργόνα».
Κρατούσε ένα μικρό σκαλιστό «κλειδί» για να ξεκλειδώνει η γοργονίτσα την πόρτα των ονείρων.

Ήρθε ο γελαστός Τζών με το γλυκό χαμόγελο και τη φωτιά στην καρδιά κι έφερε ένα βαζάκι γλυκό σαν μέλι, σαν μαγικό κάστανο, από τα πέρατα του ωκεανού, να χορτάσει την καρδιά της γλύκα κι αγάπη.

Ήρθε η μαγική Πεταλούδα, πετούσε πάνω από την κούνια κι ευχόταν με λόγια μελωδικά, γεμάτα χρώματα κι αρώματα.
Πέτρες πολύτιμες γεμάτες ενέργεια και δύναμη έπεφταν από την ψυχή της καθώς χόρευε απαλά και τα φτερά της αγκαλιά χωρούσαν όλο το σύμπαν.


Ήρθε σε λίγο ένας υπέροχος άρχοντας με δύσκολο όνομα ….αλλά μελωδική φωνή και τραγούδησε ένα τραγούδι για τη ζωή, την αρχή, το τέλος, τη συνέχεια …
Έβαλε στην κούνια μια λευκή γαρδένια και το δωμάτιο γέμισε αρώματα και χρώματα.


Ήρθαν τρεις κοπέλες με αραχνοΰφαντα φορέματα και χόρεψαν το χορό της χαράς.
Άφησαν δίπλα από την κούνια, ένα μολύβι να γράφει η γοργονίτσα τις σκέψεις της, ένα αστέρι να ονειρεύεται, κι ένα κρυστάλλινο υπέροχο ροδί ποτήρι να πίνει τη χαρά της ζωής.


Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και μπαίνει ένας ξεχωριστός άνθρωπος. Κάποιοι ψιθύρισαν «ο τρελός», μα αυτός τρελός δεν ήταν.
Δεν μίλησε και δεν άφησε τίποτα. Μόνο κοίταξε στα μάτια το μωρό και μες στη ψυχή του ρίζωσε μια ευχή «Ζήσε!! Μπορείς!!»
Η ξανθομαλλούσα νεράϊδα που τον συνόδευε χαμογέλασε γιατί ήξερε καλά πως η ευχή αυτή σημάδεψε τη ψυχή. Άφησε ένα μικρό λευκό μαργαριτάρι στο προσκεφάλι της κούνιας και κούνησε το μαγικό της ραβδί.


Ήρθαν και οι στρατηγοί… της χώρας, οι Τοξότες και έκαναν ασπίδα φωτός με τα μαγικά τους βέλη κι ουράνια τόξα αναδύονταν από παντού.
Δυο μικροί αγγέλοι σκορπούσαν αστερόσκονη και μεταξένια χάδια κορδέλες ζωής και το μωρό κουνούσε με χαρά τα χεράκια του να τα πιάσει.


Ο πρίγκιπας κι η Αρχόντισσα του χρόνου του έφεραν χρωματιστές στιγμές να συνοδεύουν το δρόμο του στη βαθυγάλαζη πορεία του κι ευχήθηκαν «μια φορά …..ταξίδεψε …στο όνειρο της ζωής…»


Η μάντισσα Εστρέλια ταξίδεψε από την Ηφαιστιούπολη  για να φέρει το φανάρι με το φως των ματιών και τη ζεστασιά της καρδιάς και να τα δώσει απαλά και με αγάπη στη μικρή γοργόνα που ρόδισαν τα μαγουλάκια της από ευχαρίστηση.


Ο σοφός Φάος της χώρας είπε πως το μωρό χρειάζεται ενέργεια από όλους κι ενώθηκαν τα χέρια και το φως κύλησε από πάνω ως κάτω.
Οι λάμψεις ανέβηκαν ως την επιφάνεια του ωκεανού.


Και ενώ όλα αυτά γίνονταν στο δωμάτιο της γοργονίτσας, ένα καράβι περνούσε πάνω από την Ωκεανούπολη κι ο καπετάνιος αναρωτιόταν αν η ζωή μέσα στο βυθό είναι ίδια με εκείνη στη στεριά.
Σκεφτόταν να βουτήξει να ταξιδέψει εκεί που ανθρώπου νους δεν πάει, αλλά η καρδιά ρουφάει το φως και προχωρά…

Και είδε το φως από το βυθό  και κατάλαβε…


ΜΙΑ ΝΕΑ ΖΩΗ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ !! ΤΩΡΑ!!


Στην Ωκεανούπολη:
Μετά από λίγα χρόνια…
Η γοργόνα μεγάλωσε.
Δεν μιλούσε μόνο τραγουδούσε.
Όλοι παραξενεύονταν με αυτό το παιδί…
Της άρεσε πολύ να χορεύει…
 Να ονειρεύεται…
Να διαβάζει μπαίνοντας κρυφά στην τεράστια βιβλιοθήκη
του κάστρου…
Περίεργη καθώς ήταν, έψαχνε τα ράφια αχόρταγα…
Μια μέρα σαν κι αυτή εδώ το βρήκε...
Ένα μικρό σκαλιστό σεντούκι...
Κι από δω αρχίζουν όλα…
                       

20 σχόλια:

Φώτης είπε...

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!

Να μας ζήσει το νέο blog!!!

Γοργονίτσα μου γλυκιά, αγάπη μου νιογέννητη,
ως ερωτευμένος καπετάνιος αναλαμβάνω επίσημα και πανηγυρικά την ευθύνη να σε καλωσορίσω στην μπλογκοπαρέα μας!

Εύχομαι καλά και μαγευτικά ταξίδια στους βυθούς των ονείρων σου!

(Εμπρός! Τι περιμένετε οι υπόλοιποι;...
Είμαι περίεργος να δω αν θα αναγνωρίσετε τον εαυτό σας στο παραμύθι...)

η Γοργονα mare mare είπε...

Καπετάνιε μου,
ευχαριστώ για το καλωσόρισμα!!
Το καράβι σου μου γέμισε τη ψυχή φως και ζωή.
Μακάρι τα ταξίδια μας να είναι μια πορεία μαγευτικών εμπειριών.
Ας ανεβούμε όλοι πάνω στην ονειροφαντασία κι ας βγούμε από το βυθό στο φως!

η γοργόνα σου

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Το μονο που μπορω να αφησω σαν πρωτο σχολιο απ το κινητο μου, ειναι οτι σας αγαπω πολυμ
Ειμαι ερωτευμενος με την γοργονα και τον καπετανιο.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Το μονο που μπορω να αφησω σαν πρωτο σχολιο απ το κινητο μου, ειναι οτι σας αγαπω πολυμ
Ειμαι ερωτευμενος με την γοργονα και τον καπετανιο.

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

...από το βυθό στο φως.....
αυτό σου εύχομαι..με όλη μου την αγάπη..
πόσο χαίρομαι!!!!!!!!!!!!!!!!
μπραβο σου Γοργόνα!
Απίστευτο ε?
από τη μια μερα στην άλλη νασαι κι εσυ εδω!
μπράβο είπα?
μπράβο!!!!!!!!!!!!!!!!!!
καλως ηρθες!
πολυ συγκινητικο το παραμυθι σου...
να εισαι καλα!

delta είπε...

Συγκινήθηκα…

Νάτανε λέει να μπορούσα να την έβλεπα πιο συχνά αυτή την πανέμορφη ωκεανούπολη… Μα μήπως ζω εκεί τελικά και δεν το βλέπω; Έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι μετά από το διήμερο στο Πήλιο τι έχει πάει λάθος στη ζωή μας και δεν μας αφήνει να βιώνουμε συνέχεια την ίδια χαρά που μας απογείωσε εκεί πέρα…

«Όποιος αγαπάει λίγο, δίνει λίγο όποιος αγαπάει περισσότερο δίνει περισσότερο κι όποιος αγαπάει πάρα πολύ τι έχει αντάξιο να δώσει; Δίνει τον εαυτό του…»

Καλορίζικο, καλοτάξιδο, καλή δύναμη και βέβαια

ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕΣ ΣΤΗΝ BLOGOΠΑΡΕΑ ΜΑΣ

και επίσημα πλέον

εξάλλου

κάθε καλός καπετάνιος που σέβεται τον εαυτό του

χρειάζεται την ΓΟΡΓΟΝΑ ΤΟΥ!!!

(υπέροχα ασημένια μαλλιά και γαλάζια μάτια???
ΜΠΡΑΒΟ ΓΟΡΓΟΝΑ ΜΟΥ-ΤΟ ΕΙΠΕΣ ΚΑΙ ΤΟ’ΚΑΝΕΣ, άρχισες επιτέλους να το χτίζεις το προφίλ μου…)

Savvina είπε...

Καλώς όρισες στην blogoπαρέα Γοργόνα μας.
Καλή αρχή σου εύχομαι.
Να μας ταξιδεύεις μέσα στου βυθού τα παραμύθια και όλοι μας να κάνουμε ένα κύκλο αγάπης και χαράς χορεύοντας στους ρυθμούς της μουσικής που εσύ θα δίνεις.
Ως ξανθομαλλούσα νεράϊδα σου δίνω μια ευχή: "Ποτέ να μην σταματήσεις να γελάς."
Τον καπετάνιο και τα μάτια σου.
Είστε και οι δυο πολύ καλά παιδιά και μπήκατε μέσα στην ψυχή μας.
Κουνώ το μαγικό μου ραβδί και αφήνω μπόλικη χρυσόσκονη για μια ζωή γεμάτη αγάπη, ευτυχία και πολλά χαμόγελα.
Να είσαστε καλά.
Πολλά φιλιά.

Nath είπε...

Καλημέρα Γοργόνα mare mare!

Καλή αρχή σου εύχομαι στο καινούργιο σου ταξίδι...!

Αναρωτιέμαι.. μήπως η ημερ/νία της γέννησης του μπλογκ συμπίπτει και με άλλη ημερ/νία γέννησης?

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Καλημέρα Γοργόνα!Καλή αρχή,καλώς ήρθες στην παρεά μας!
Αχ,μου αρέσουν πολύ τα παραμύθια.
Μπορεί να μην σε γνώρισα στο Πήλιο,(ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω τι έχασα)αλλά είναι σαν να σε ξέρω,φυσικά... από τον Καπετάνιο σου.
Θα χαρώ πολύ να γνωριστούμε στην Κρήτη!Φιλάκια!

Καλυψώ είπε...

Καλως ορισες Γοργονα μου..

λαμπουν οι λεξεις σου
οπως το ομορφο χαμογελο σου
δροσιστηκα απο το θαλασσινο αερακι
του λογου σου..

πιασε ενα φιλι..
στο στελνω στο αφρο..
εκει που αναδυονται τα ονειρα..

ξερεις..
αυτο το βλεμα σου
το χαμογελαστο
πολυ το αγαπησα..:)

Ανώνυμος είπε...

Εύχομαι το "κοχύλι" της ζωής σου να γεμίσει με μαργαριτάρια "αθωότητας" καλορίζικο και μαργαριτοφόρο το κοχύλι σου:)

η Γοργονα mare mare είπε...

Χαίρομαι πολύ που οι αγκαλιές σας άνοιξαν και με δέχτηκαν με ζεστασιά και νοιάξιμο.
Τα παραμύθια μου εύχομαι να δροσίζουν τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού μας, να ζεστάνουν τις κρύες νύχτες που μας τρομάζουν, αλλά και να θυμίζουν τα μικρά αθώα παιδάκια που κρύβουμε μέσα μας.Όλοι μαζί μπορούμε να τα βγάλουμε στο φως!!

Σας σκέφτομαι όλους με πολύ αγάπη!!

(άλλωστε εσείς μου δώσατε ζωή!!Είμαι το γοργονοπαιδάκι σας!!)

το μολύβι είπε...

Καλά ταξίδια γοργόνα μας.
Όμορφα παραμύθια να ζεις και να μας διηγιέσαι!

IANIS (Giannis Doganis) είπε...

Καλως την γοργονα στην μπλογκοσφαιρα!

Καλοριζικο το μπλογκ και ευχομαι χαρουμενα και δημιουργικα ταξιδια...

Να εισαι και να περνας καλα:)

Ευρύνοος είπε...

Αφήνω μονάχα μιά αγκαλιά, όπως εκείνη που έκανα στον Φώτη όταν ανταμώσαμε στο όρος των Κενταύρων..

"Ζήσε!! Μπορείς!!"

τίποτε άλλο..

καλή σου ώρα..
σας φιλώ :-)

vlaxos είπε...

Καλώς ήρθες γοργόνα μου, καλό ταξίδι σου εύχομαι στην θάλασσα της σκέψης. Να συντροφεύεις όλους και καπετάνιο και πλήρωμα στα όμορφα ταξίδια της ψυχής μας.Και κάθε σούρουπο να αναδύεσαι στο ημίφως εκεί καθισμένη σε ένα βράχο, να φτιάχνεις τα μακριά μαύρα μαλλιά σου με κοχύλια και ευχές και να μας λες ιστορίες σαν παραμύθια για το τι είδες και τι έζησες.

η Γοργονα mare mare είπε...

Μολύβι μου σε ευχαριστώ που μου δίνεις κουράγιο να τρέχω στου χρόνου τις ιστορίες και να τις λέω

η Γοργονα mare mare είπε...

Γιάννη μου να σαι καλά και σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Ελπίζω να ταξιδεύεις άνετα μαζί μου

η Γοργονα mare mare είπε...

Ω!!Το γελαστό μου παιδί!!Ναι!!σου υποσχέθηκα να βγιαίνω στο βράχο τα βράδυα να λέω ιστορίες με στενεύει λιγάκι η ουρά αλλά θα τη συνηθίσω...

η Γοργονα mare mare είπε...

Η αγκαλιά σου τρελόπαιδο κρύβει νοιάξιμο και ζεστασιά Η ευχή σου όμως είναι η ενέργεια κι η φωτιά της καρδιάς.